الگویی از پیشایندها و پیامدهای استفاده ی آسیب زا از تلفن همراه در دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان شهر اندیمشک

هدف پژوهش حاضر بررسی الگویی از رابطه پیشایندهای خانوادگی و احساس تنهایی با استفاده ی آسیب زا از تلفن همراه و پیامدهای آن، افسردگی، تعلل ورزی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر سال اوًل دبیرستان شهر اندیمشک بود. جامعه ی آماری این پژوهش تمام دانش آموزان دختر و پسر سال اوّل دبیرستان شهر اندیمشک بود که در سال تحصیلی 93-1392 به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به تعداد 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای نسبتی انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه صمیمیت خانوادگی، پرسشنامه عملکرد خانواده (fad)، پرسشنامه اوقات فراغت محقق ساخته، پرسشنامه احساس تنهایی (ucla)، پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه (mpai)، پرسشنامه افسردگی بک (bdi) و پرسشنامه تعلًل ورزی شوارز و دیهل استفاده شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ (نرم افزار (amos-20، استفاده شد.یافته های پژوهش نشان داد که صمیمیت خانوادگی، ارتباط خانوادگی، اوقات فراغت خانوادگی و عملکرد تحصیلی، با استفاده آسیب زا از تلفن همراه رابطه ی منفی دارد به علاوه احساس تنهایی، افسردگی و تعلل ورزی با استفاده آسیب زا از تلفن همراه رایطه ی مثبت دارد. با توجه به نتایج تحلیل مسیرهای غیر مستقیم، همه فرضیه های غیر مستقیم رابطه ی معنی داری با استفاده آسیب-زا از تلفن همراه دارند.