تأثیر توأم سربار و گروه ستون سنگی بر پتانسیل روانگرایی ساختگاه های ماسه-ای تحت شتاب نگاشت حوزه دور و نزدیک گسل

خاکهای ماسه ای اشباع هنگامی که تحت اثر ارتعاشهای زلزله قرار می گیرند ممکن است ناگهان شبیه گل مایع شده و به شکل یک سیال درآیند. این پدیده روانگرایی نامیده می شود. روانگرایی یکی از مهمترین، پیچیده ترین و بحث انگیزترین مسائل مهندسی ژئوتکنیک لرزه ای و دریایی به حساب می آید و از تهدیدات عمده لرزه ای در مناطق با نهشته های ماسه ای اشباع و سیلت ها می باشد. در تحقیق حاضر ابتدا، وضعیت یک خاک ماسه ای سست حین زلزله بررسی شده و سپس یک گروه ستون سنگی را به همراه یک ساختمان که سربار محسوب می شود در داخل خاک قرار داده شده است تا تأثیر توأم این دو عامل ارزیابی گردد. در قسمت بعد، مطالعه پارامتریک جهت بررسی تأثیر پارامترهای مختلف ستون سنگی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که پتانسیل روانگرایی مدل با افزایش نسبت ضخامت کلاهک ماسه ای به تعداد ستون های سنگی و کاهش فاصله بین ستون ها به تعداد آنها کاهش می یابد ولی با کاهش نسبت قطر و ارتفاع ستون ها به تعداد پتانسیل روانگرایی مدل افزایش می یابد.