بررسی تحلیلی مقاومت برش قالبی تیرهای بریده شده با اتصال انتهایی جوشی و مقایسه آن با مبحث دهم مقررات ملی ساختمان

در این تحقیق به بررسی عددی برش قالبی در تیرهای بریده شده با اتصال ساده نبشی جان پرداخته شده است. تیرهای بریده شده عموماً به عنوان تیر فرعی در سیستم سازه ای بکار می روند. در این نوع تیرها انتهای بال بالا (پایین) را برای ایجاد نمودن فضای خالی برش می زنند تا تیر فرعی و تیر اصلی در یک تراز قرار بگیرند. اتصال تیر فرعی به تیر اصلی را می توان به دو صورت جوشی و پیچی انجام داد. بدلیل اینکه مقاومت و سختی پیچشی در قسمت بریده شده کاهش می یابد مد کمانشی هم می تواند بصورت موضعی و هم می تواند جانبی باشد. زمانی که طول ناحیه بریده شده و یا عمق این ناحیه زیاد باشد ممکن است کمانش موضعی جان رخ دهد. برای جلوگیری از این امر پیشنهاد شده است در ناحیه بریده شده از سخت کننده استفاده شود. در ناحیه بریده شده مد خرابی ممکن است تسلیم برشی، کمانش موضعی جان و یا برش قالبی باشد. پارامترهای مورد مطالعه در این پایان نامه، نسبت جان قطعه (نسبت ارتفاع به عرض نبشی جان) و سختی دورانی اتصال و ضخامت نبشی می باشد. روابط رایج برای شکست برش قالبی در اتصالات جوشی در آیین نامه های aisc lrfd ، can/csa-s16-09 و aij ارائه شده است. مطالعات فوق با مدلسازی نمونه ها در نرم افزار abaqus انجام شده است، همچنین جهت اعتبار سنجی نتایج بدست آمده از نرم افزار، توسط مدلسازی و انجام تست آزمایشگاهی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد ظرفیت برش قالبی نمونه ها با افزایش ضخامت نبشی جان و افزایش سختی دورانی اتصال، افزایش می یابد.