بررسی و مقایسه خواص مهندسی بتن سبک حاوی لیکا با افزودنیهای میکروسیلیس و متاکائولن با و بدون الیاف پلی پروپیلن

استفاده از مصالح سبک در صنعت ساخت و ساز، وزن مرده سازه و در نتیجه نیروی زلزله وارد بر آن را کاهش می دهد. از سوی دیگر یافتن راهی برای استفاده از سبکدانه های مصنوعی به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی و حفظ منابع مصالح سنگی موجود ما را به سمت استفاده از مصالح جدید سوق می دهد. امروزه مهندسان در امر سبک سازی سازه ها از بتن سبک سازه ای استفاده می کنند. بتن سبک سازه ای وزن مخصوص پایین تری نسبت به بتن معمولی دارد، زیرا در ساخت آن از سبکدانه استفاده شده است. طبق آیین نامه ی aci بتن سبک بتنی است که در سن 28 روز دارای مقاومت فشاری mpa 2/17 به بالا می باشد. سبکدانه ی مصرفی، دانه های رس منبسط شده است که لیکا نامیده می شود. الیاف مصرفی، الیاف پلی پروپیلن به طول 6 میلی متر و مواد پوزولانی مانند متاکائولن و میکروسیلیس با و بدون الیاف پلی پروپیلن با نسبت آب به سیمان 4/0 می باشد. هدف از این تحقیق تاثیر پوزولان با نسبت جایگزینی 10% وزنی سیمان با درصدهای مختلف الیاف از 5/0–0% و مقایسه ی آن با بتن سبک فاقد پوزولان می باشد. بدین منظور 6 عدد طرح با 100% سیمان بدون پوزولان، 12 عدد طرح با پوزولان های ذکر شده با جایگزینی 10% وزنی سیمان، سپس 3 عدد طرح ترکیبی با نسبت 20% جایگزینی سیمان همگی با سیمان تیپ 2 هگمتان و 3 عدد طرح با 100% سیمان تیپ 1 خزر ساخته شد. آزمایش های جریان اسلامپ، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، انبساط و انقباض و جذب آب بر روی بتن سبک انجام شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که بتن سبک حاوی پوزولان های متاکائولن و میکروسیلیس در حضور الیاف پلی پروپیلن دارای مقاومت خمشی و مقاومت کششی بالاتر از بتن فاقد پوزولان می باشد. همچنین حضور پوزولان ها موجب افزایش مقاومت فشاری و حضور الیاف پلی پروپیلن به میزان ناچیزی موجب کاهش مقاومت فشاری می گردد.