مطالعه ی برهمکنش تعدادی از ترکیبات هتروسیکل فلورسنت با نانوذرات طلا و نقره و کاربردهای تجزیه ای آن

در بخش اول کار حاضر انتقال انرژی رزونانسی ما بین نانوذرات طلا با ابعاد مختلف ( nm8، 20، 75) و فلوروکینولون ها (دانوفلوکساسین، سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین و اوفلوکساسین) بررسی شده است. در این سیستم نانوذرات طلا در نقش گیرنده و فلوروکینولون ها در نقش دهنده عمل می کنند. فلوروکینولون ها به صورت غیرکووالانسی جذب سطحی نانوذرات طلا می شوند، در نتیجه در اثر پدیده ی انتقال انرژی رزونانس فلورسانس (fret) ما بین نانوذرات طلا و فلوروکینولون ها، خاموش سازی فلورسانس فلوروکینولون ها صورت می گیرد. منحنی های استرن -ولمر رسم شد سپس برهم کنش انواع تیول ها با سیستم نانوذرات طلا (nm20)- فلوروکینولون ها بررسی شد. به علت برهم کنش قوی ما بین نانوذرات طلا و تیول ها، فلوروکینولون ها از سطح نانوذرات جدا شده و شدت فلورسانس فلوروکینولون ها بازیابی می-شود. بر این اساس یک روش برای اندازه گیری آمینوتیول های کل در نمونه ی پلاسما توسعه داده شد. در بخش دوم برهم کنش هارمان و هارمین (دهنده) با نانوذرات طلا (گیرنده) بررسی شد. نتایج نشان می دهد که فلورسانس هارمان و هارمین شدیداً توسط نانوذرات طلا خاموش می شود. با افزودن مقادیر کمی از یونهای نقره فلورسانس هارمین بازیابی می شود بنابراین از سیستم نانوذرات طلا - هارمان و هارمین در اندازه گیری یون نقره استفاده شده است. تحت شرایط بهینه نمودارهای کالیبراسیون برای یون نقره توسط سیستم های نانوذرات طلا - هارمان و هارمین رسم شدند. در سیستم های نانوذرات طلا - هارمان و هارمین، نمودارهای کالیبراسیون به ترتیب در محدوده ی 1-mg l 63/0 – 03/0 و 47/0 – 009/0 خطی بوده و حدود تشخیص به ترتیب برابر1-µg l 10 و 0/5 بدست آمده است. با استفاده از روش مذکور کاتیون نقره در نمونه های آبی اندازه گیری شد. در بخش سوم انتقال انرژی (fret) ما بین نانوذرات نقره (گیرنده) و هارمین (دهنده) بررسی شد. در اثر این فرایند فلورسانس هارمین خاموش می شود. مقدار ثابت استرن-ولمر (ksv) توسط منحنی استرن -ولمر برابر با l/mol11 10× 61/3 بدست آمد که نشان دهنده ی برهم کنش قوی ما بین هارمین و نانوذرات نقره می باشد. در اثر افزودن داروی ضد سرطان 6-تیوگوانین (6-tg) در اثر جذب سطحی رقابتی، فلورسانس هارمین بازیابی می شود. نمودار کالیبراسیون تحت شرایط بهینه رسم شد. رابطه ی خطی ما بین شدت فلورسانس افـزایش یـافته (?f=f-f0 ، f و f0: شـدت فلـورسـانـس در حـضور و غیـاب 6-tg) و غـلظـت 6-tg در محـدوده ی غـلظتـی m7- 10×5/7-8- 10×5/1 وجود دارد. حد تشخیص بدست آمده برابر با nm7/9 می باشد. روش فوق با موفقیت برای اندازه گیری 6-tg در نمونه های حقیقی (نمونه ی قرص و پلاسما ) به کار برده شد. در قسمت آخر کار حاضر انتقال انرژی رزونانسی ما بین نانوذرات نقره در نقش گیرنده و آکریدین اورانژ (ao) در نقش دهنده بررسی می شود. مولکول های ao در اثر جاذبه الکتروستاتیکی جذب سطحی نانوذرات نقره می شوند در نتیجه فلورسانس ao خاموش می شود. در اثر افزودن متی مازول به علت جذب سطحی قوی متی مازول بر روی نانوذرات نقره، مولـکول های ao از سطح نانوذرات نقره جدا می شوند. در شـرایط بهینه منـحنی کالیبراسیون بدست آمد که در محدوده ی m7- 10×75/3-9- 10×8 خطی بوده و حد تشخیص روش برابر nm5/5 بدست آمده است. روش پیشنهادی برای اندازه-گیری متی مازول در نمونه های قرص و پلاسما بکار گرفته شد.