جنسیت در ترجمه

شری سایمون، دراین کتاب 186 صفحه ای شامل 5 فصل، تعداد زیادی از زنان با نفوذ را نام می برد که مترجم نیز بوده اند و از این قابلیت خود برای تعامل فعالانه با محیط فرهنگی خود و خارج سود برده اند. سایمون برجسته ترین مترجم زن تا عصر حاضر را سوازن جیل لوین می داند. سایمون بر "چرخش فرهنگی" (cultural turn) در ترجمه تاکید می کند. او بر این باور است که مطالعات فرهنگی، سبب درک پیچیدگی های مبحث جنسیت و فرهنگ در ترجمه شده است. نیز او جنسیت و مطالعات فرهنگی را به پیشرفت هایی در حوزه ی پسا استعماری ربط می دهد. سایمون صراحتا اعلام می کند که هدف از انتشار کتابش شکل دهی گسترده ترین شبکه حول مسائل جنسیت و ترجمه است که از طریق جنسیت، مطالعات ترجمه را به چارچوب مطالعات فرهنگی نزدیک کند و این مساله، زیر سوال بردن نظریه های زبان شناسی ترجمه را ایجاب می کند.این کتاب دارای دو خاستگاه مختلف است. یکی از آن ها به سال های اخیر برمی گردد و حاصل درک اهمیت سیاست های هویتی در ترجمه و لزوم تحقیقات بیشتر در این زمینه است. طیف وسیعی از موضوعات وجود دارند که باید مورد بررسی قرار گیرند و برای این کار باید زودتر اقدام می شد. خاستگاه دیگر به ده سال گذشته بازمی گردد و داستان دیگری دارد. این موضوع به زمانی مربوط می شود که ایده ترجمه فمینیستی (ترجمه با توجه به حفظ حقوق زنان) برای اولین بار در بافت اختصاصی گفتگوی فرهنگی کانادایی شکل گرفت. شری سایمون می گوید که انگیزه اصلی نوشتن چنین کتابی حاصل مباحث مطرح شده در میزگردی درباره "بوطیقای حقوق زنان" بود که با همکاری وی در سال 1986 برای کنفرانسی راجع به ترجمه ادبی سازماندهی شد. شکل گیری این میزگرد کار سختی نبود: زوزانه دلوبینیئر هاروود، باربارا گودار و کتی مزی متونی نوآورانه در خصوص ترجمه به عنوان فعالیتی فمینیستی نوشتند. آن ها همگی منتقدانی فعال و مترجمان آثار فمینیستی پیشگام در کبک بودند. اما درست زمانی که بحث هایشان رو به اتمام بود، متوجه مساله جدیدی شدند. این مساله، شکل گیری ترجمه فمینیستی کانادایی بود. اگرچه مباحث این کتاب فراتر از تجربه کاناداست و موضوعات وسیع تری را در زمینه جنسیت در ترجمه مطرح می کند، اما خط فکری آن تحت تاثیر همان بافت اولیه است. ترجمه را نوعی تعامل و درگیر شدن با ادبیات یا عمل گرایی ادبی دانسته اند. نکته مورد تاکید، نحوه خدمت مترجمان به مباحث فرهنگی و خلق راه های جدید برای ارتباط فرهنگی است. مترجمان در انتقال مسائل فرهنگی و جاودانه ساختن یا زیر سوال بردن ارزش هایی که فرهنگ ادبی ما را حفظ می کنند نقش موثری دارند.چالش اصلی نوشتن این کتاب از نظر نویسنده آغاز فرآیند دورگه شدن نظام مندی است که من آن را ضروری می دانم. این کتاب می تواند افراد غیر مترجم را متقاعد نماید که ترجمه درگیر موضوعاتی فراتر از اصطلاحات تخصصی و فنی است و همچنین نظریه پردازان ترجمه را از طیف وسیع موضوعاتی که جنسیت ارائه می کند آگاه می سازد. موضوع ترجمه و جنسیت در کنار هم چارچوب جالبی را ارائه می دهد که از طریق آن می توان موضوع هویت در زبان را مورد بررسی قرار داد.