طراحی و سنتز نانوذرات فسفرسنت برای بهره گیری در مطالعات تشخیصی و درمانی فتوداینامیک

سرطان بعد از بیماری های قلبی دومین عامل کشنده در جهان به شمار می رود. روش های متداول درمان سرطان عموماً باعث بروز یک یا چند عارضه ی جانبی می شود. درمان فتوداینامیک یک روش تکمیلی و جایگزین در درمان سرطان برای روش های متداول می باشد که کمترین اثرات جانبی را دارد. درمان فتوداینامیک به عنوان یک روش درمانی غیر تهاجمی شناخته می شود، اما دارای عدم کارایی کافی به دلیل محدودیت های ناشی از عمق نفوذ کم نور می باشد. در این درمان از یک حساس کننده ی نوری به عنوان دارو استفاده می شود که توسط تابش امواج نور مرئی با طول موج مناسب فعال خواهد شد و به علت عمق نفوذ کم نور مرئی در بدن، این درمان جزء درمان های سطحی محسوب می شود. در این پژوهش ما به دنبال بهره گیری از نانوفناوری در درمانهای فتوداینامیک به منظور دست یابی به یک روش نوین از طریق ترکیب آثار فتوداینامیک و نانو ذرات فسفره ناشر نور می باشیم. مشخصه های اصلی این نانو فسفر ها، شامل محدوده فرکانسی گسیل نور، شدت نور گسیلی و مدت زمان تابش پس از قطع منبع تحریک می باشد. فعالیت های انجام شده در این تحقیق شامل طراحی و سنتز نانوذرات با طیف فسفرسانس مناسب برای فعال سازی حساس کننده ی نوری و متصل کردن این نانوذرات به این حساس کننده می باشد، تا از این طریق محدودیت اصلی این درمان برطرف گردد. از این روی برای فعال سازی حساس کننده، همپوشانی طیف نشری نانو فسفر و طیف جذبی حساس کننده الزامی است. نتایج این پایان نامه نشان می دهد که با طراحی و سنتز نانوذرات فسفرسنت مناسب و متصل کردن این نانوفسفر های به حساس کننده ی نوری، امکان انتقال انرژی از نانوذرات فسفرسنت به حساس کننده فراهم می شود و نیاز به یک منبع نور خارجی رفع می گردد. در این روش نانوذرات متصل شده به حساس کننده نقش منبع نور را ایفا می کنند. همچنین روند درمان با فعال سازی حساس کننده و تولید اکسیژن یگانه که دارای اثرات درمانی است، کامل می گردد. در نتیجه با استفاده از این روش می توان محدودیت درمان فتوداینامیک را کاهش داد و بازده درمان را بالا برد.