ارائه و تعیین برازش مدل روابط علّی جوّ عاطفی خانواده، نارسایی هیجانی، خودکارآمدی، راهبردهای مقابله با استرس و رضایت از زندگی بر آمادگی به اعتیاد

هدف از پژوهش حاضر ارائه و تعیین برازش مدل روابط علی جوّ عاطفی خانواده، نارسایی هیجانی، خودکارآمدی، راهبردهای مقابله با استرس و رضایت از زندگی بر آمادگی به اعتیاد بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی (تحلیل مسیر) است. جامعه مورد نظر مشتمل بر تمامی دانشجویان دانشگاه های شهر کرمان که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 597 (317 دختر و 217 پسر) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده برای گردآوری اطلاعات مقیاس جوّ عاطفی خانواده هیل برن، نارسایی هیجانی تورنتو، خودکارآمدی شوارتز و جروسلم، راهبردهای مقابله با استرس بلینگز و موس و رضایت از زندگی داینر و همکاران و آمادگی به اعتیاد زرگر بود. نتایج به دست آمده با استفاده از روش تحلیل مسیر نشان داد که مدل تدوین شده از برازش مناسب و شاخص های برازندگی از آماره های مطلوبی برخوردار بودند. همچنین از میان متغیرهای برون زا، جوّ عاطفی خانواده، نارسایی هیجانی اثر مستقیم و معناداری برآمادگی به اعتیاد داشتند، اما متغیر خودکارآمدی بر آمادگی به اعتیاد اثرمسقیم و معناداری نداشت. از یافت? دیگر پژوهش حاضر این بود نارسایی هیجانی فقط به واسط? راهبرد مقابل? هیجان مدار بر آمادگی به اعتیاد اثر غیرمستقیم و معناداری داشت اما متغیرهای خودکارآمدی و جوّ عاطفی خانواده به واسط? رضایت از زندگی و راهبردهای مقابله ای اثر غیرمستقیم و معنادار بر آمادگی به اعتیاد داشتند. به طور کلی یافته پژوهش حاضر نشان داد که از میان متغیرهای برون زا، نارسایی هیجانی با نقش واسط? راهبرد مقابل? هیجان مدار بیشترین اثر را بر آمادگی به اعتیاد داشت. با توجه به یافت? بالا که مهم ترین عامل آمادگی به اعتیاد را نارسایی هیجانی تشخیص داده شد با پرورش کنترل و تنظیم هیجانات می توان به عنوان سپری در برابر آمادگی به اعتیاد بهره جست.