ارزیابی تنوع ژنتیکی استبرق (calotropis procera aiton) به کمک نشانگر issr

این مطالعه با هدف بررسی تنوع و میزان قرابت ژنتیکی بین بوته های استبرق نواحی مختلف جیرفت در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال¬های 1392 و 1393 به انجام رسید. برای این منظور گیاهان استبرق از مناطق مختلف جغرافیایی جیرفت و اطراف جیرفت جمع¬آوری شدند. در مجموع 14 نمونه¬ی گیاهی توسط 9 آغازگر بین ریزماهواره¬ای آی¬اس¬اس¬آر مورد ارزیابی قرار گرفت. آغازگرهای مورد استفاده در تولید باندهای چندشکل موفق بوده و چندشکلی قابل ملاحظه¬ای را به نمایش گذاشتند به طوری¬که، حداقل و حداکثر شاخص اطلاعات چندشکل آغازگرهای بکار گرفته شده به ترتیب 11/0 و 41/0 بود. نتایج به دست آمده مشخص نمود تنوع ژنتیکی قابل¬توجهی بین بوته¬های مورد بررسی وجود داشت. بر طبق کلاستر بندی نمونه ها به سه گروه تقسیم شدند که بیشترین تعداد در گروه 3 قرار گرفت. از نظر قرابت ژنتیکی نیز دو نمونه a01 و a02 که در یک کلاستر قرار داشتند، نزدیک¬ترین بودند. همچنین به طور تقریبی نمونه های جمع¬آوری شده از عنبرآباد نسبت به سایر نمونه ها در فاصله ژنتیکی دورتری قرار داشت. از عمده دلایل احتمالی فاصله ژنتیکی بین گیاهان استبرق در منطقه جیرفت را می¬توان تنوع عوامل جغرافیایی و محیطی در مناطق رویش و دگرگرده افشانی بوته¬ها بیان نمود. با توجه به اطلاعات به دست آمده مبنی بر ناهمگن بودن نمونه های جمع¬آوری شده از لحاظ ژنتیکی، می¬توان از این تفاوت به عنوان منابع و ذخایر ژنتیکی در برنامه¬های اصلاح و حفاظت این گونه استفاده نمود و یا از آن در اصلاح وایجاد استبرق زراعی سود جست.