امکان سنجی پرورش کرم پرتار perinereis nuntiaدر شرایط اسارت و بررسی برخی ویژگی های تولید مثلی و عوامل موثر بر رشد و بازماندگی

با توجه به اهمیت کرم پرتار perinereisnuntiaدر جیره غذایی مولدین میگو، دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه از اهداف مهم صنعت میگو می باشد.مطالعه حاضر با هدف امکان سنجی پرورش کرم پرتار perinereisnuntiaدر شرایط اسارت و بررسی برخی ویژگی های تولید مثلی و عوامل موثر بر رشد و بازماندگیاز سال 1391 تا 1392 انجام پذیرفت. نمونه ها از منطقه بین جزر و مدی ساحل بندرعباس، ایستگاه خواجه عطا، طی نمونه برداری های ماهانه تهیه شدند. برخی ویژگی های تولیدمثلی نظیر هماوری، مراحل رسیدگی جنسی و نسبت جنسی در آنها تعیین شد. علاوه براین، اثر چهار تیمار غذایی مختلف شامل غذای تجاری میگو، غذای حاوی مکمل اسپیرولینا، جلبک سبز انترومورفا و جلبک سبز کاهوی دریایی بر میزان رشد و درصد بازماندگی در 480 کرم پرتار در مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر سه نوع محیط بستر شامل بسترهای غرق آبی، جزر و مدی و مرطوب و اثر چهار تیمار شوری شامل 0، 10، 20 و 35 قسمت در هزار بر رشد و بازماندگی به صورت جداگانه بترتیب در 240 و 480 کرم پرتار در شرایط اسارت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشاندادکه بیشترین میانگین قطر تخمک مربوط به کرم در آخرین مرحله رسیدگی جنسی (مرحله iv) و به میزان 255 میکرومتر است. میانگین هماوری مطلق برای این کرم پرتار در آبهای ساحلی بندرعباس 45/94716±48/192344 عدد تخمک به ازای هر کرم بالغ محاسبه شد. نسبت جنسی 1:1 بوده و مشخص شد که فصل تولید مثل کرم پرتار perinereisnuntia در شرایط آب و هوایی بندرعباس، بهار است. نتایج آزمایش تغذیه ای نشان داد که تیمارهای تغذیه شده با غذای تجاری میگو و غذای حاوی اسپیرولینا دارای وزن نهایی بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند (05/0>p). تیمارهای تغذیه شده با جلبک انترومورفا و کاهوی دریایی دارای درصد بازماندگی بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند (05/0>p). نتایج آزمایش تاثیر نوع محیط بستر بر رشد و بازماندگی، حاکی از بالاتر بودن وزن نهایی در تیمارهای دارای بستر جزر و مدی و غرق آبی نسبت به تیمار دارای بستر مرطوب بود (05/0>p). در حالی که تیمار بستر مرطوب دارای درصد بازماندگی بیشتر نسبت به تیمارهای با بستر جزر و مدی و غرق آبی بود (05/0>p). در نهایت تیمارهای شوری 20 و 35 در هزار دارای وزن نهایی و درصد بازماندگی بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند (05/0>p).با توجه به نتایج این مطالعه، بالا بودن میزان هماوری کرم پرتار perinereisnuntiaاین گونه را به یک گونه مناسب جهت تکثیر تبدیل می کند. همچنین با در نظر گرفتن بازماندگی، وزن نهایی ، صرفه اقتصادی پرورش، جهت پرورش کرم پرتار جلبک انترومورفا و کاهوی دریایی بعنوان غذا، بستر جزر و مدی، شوری آب 20 و 35 در هزار پیشنهاد می شوند.