بررسی تطبیقی سیاست های توسعه گردشگری در ایران و ترکیه با تأکید بر روابط اجتماعی بین جامعه میزبان و مهمان

امروزه جایگاه صنعت گردشگری در برپایی رفاه عمومی و عدالت اجتماعی، از طریق ایجاد شغل برای کشورها، به قدری پر اهمیت است که بسیاری از کشورهای مستعد گردشگری در این زمینه سیاست های درخوری در راستای توسعه این صنعت تدوین و تبیین کرده اند. با توجه به احساس نیاز اساسی کشور به اشتغال و همچنین توسعه یافتگی کشور ترکیه در سال های اخیر در صنعت گردشگری، پژوهش حاضر در راستای اهداف 1- بررسی سیاست های توسعه گردشگری در ایران و ترکیه؛ 2- بررسی روابط اجتماعی بین جامعه میزبان و مهمان در کشورهای ایران و ترکیه و تأثیر آن بر توسعه گردشگری این کشورها مورد مطالعه قرار گرفته است. در جهت دستیابی به اهداف این پژوهش از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. با استفاده از نظر کارشناسان 8 عامل مهم و موثر در بررسی روابط اجتماعی بین میزبان و مهمان تعیین شده است، همچنین از طریق طرح پرسشنامه از گردشگران دو کشور ایران و ترکیه نظرسنجی به عمل آمده و سپس با به کارگیری نرم افزارهای آماری spss و excel و آزمون های آماری ( students t-test, anova, chi-square test) نسبت به مقایسه آن ها اقدام شده است.یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که تعامل متناسب اجتماعی بین جامعه میزبان و مهمان، احترام به فرهنگ جامعه میزبان، اطلاع رسانی از فرهنگ و اجتماع جامعه میزبان، مهمان نوازی و استقبال مناسب، رفتار پلیس، تعامل فرهنگی و مراسم و وقایع ویژه در توسعه گردشگری جوامع میزبان پر اهمیت و تاثیرگذار است و باعث توسعه گردشگری می شود. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر کشور ترکیه با استفاده از نهادینه سازی فرهنگ گردشگری، آگاه سازی جامعه خود نسبت به شکوفایی اقتصادی گردشگری، بالا بردن ظرفیت مهمان نوازی افراد جامعه، نهادینه کردن آموزش های لازم در استقبال از گردشگر، بسترسازی برای مشارکت مردم در صنعت گردشگری، استفاده حداکثری از پتانسیل فرهنگ برای جذب گردشگر نسبت به آماده سازی افراد جامعه خود و با ایجاد وب سایت های گردشگری متنوع و چند زبانه، شبکه های تلویزیونی، انتشار انواع کتاب های راهنمای گردشگری، ترجمه این کتاب ها، راهنما ها و بروشورهای تبلیغاتی به پنج زبان زنده دنیا، تبلیغ آداب¬و رسوم و فرهنگ خود، برگزاری جشن های خاص فرهنگی و فستیوال های بین المللی، شرکت در نمایشگاه های عرضه و معرفی خدمات گردشگری برای جامعه مهمان در بعد سیاست های اجتماعی- فرهنگی گردشگری گام های موثری برداشته است که باعث رونق بیش از پیش صنعت گردشگری در این کشور شده است. با توجه به نتایج از پژوهش، کشور ایران هم با دارا بودن پتانسیل های بالقوه در بعد اجتماعی-فرهنگی گردشگری می تواند با سیاست گذاری های هدفمند و استفاده از تجارب ترکیه به اهداف برنامه چشم انداز 1404 برسد. اما آنچه که می توان برای گردشگری ایران بیان کرد، اینکه تصویر ذهنی مناسبی در ذهن گردشگران در رابطه با ایران وجود ندارد.