پیاده سازی و ارزیابی یک روش بهسازی گفتار مبتنی بر تفریق طیفی و ماسک دودئی

در این پایان نامه الگوریتم تفریق طیفی برای حذف انرژی نویز در گفتار نویزدار پیشنهاد شده است و سپس روش ماسک دودوئی برای جداسازی گفتار از نویز موزیکال حاصل از تفریق طیفی به کار رفته است. روش تفریق طیفی برای تخمین طیف توان نویز استفاده شده است و در روش ماسک دودوئی اصل اساسی جداسازی صدای اصلی از سیگنال های دیگر، تجزیه زمان فرکانس، ماسک گذاری انرژی و گروهبندی واحدهاست. شبیه کاری که گوش در محیط های دارای نویز انجام می دهد که یک مزیت برای این روش است. در این روش یک فیلتر شنیداری(گاماتن) به زیرباند فرکانسی مختلف تقسیم شده و از 128 به همراه یک پنجره گذرباند مستطیلی، برای محاسبه انرژی سیگنال ,64 ,32 ,16 ,8 ,4 ,2 , کانال های 1 به عنوان یک واحد زمان فرکانس استفاده می شود. ارزیابی نشان می دهد که الگوریتم ترکیبی نسبت سیگنال به نویز بهبود یافته (حدود 3 تا 11 دسی 1.5 ) را به طور مداوم f برای نویز رنگی مقدار 4، سفید 3، و 16 mos بل) و کیفیت گفتار(به روش بهبود می بخشد و در بیشتر مواقع بهتر از سیستم های ماسک دودوئی یا تفریق طیفی به تنهایی اجرا می شود. مخصوصآ وقتی نویز و گفتار طیف توان مشابهی ندارند.