نانو حامل های کامپوزیتی عامل دار شده برای دارو رسانی هدایت شده

در این پژوهش نانو¬کپسول¬های تک لایه¬ای آلبومین و نیز نانوکپسول¬های دولایه¬ای آلبومین/ پلی¬دوپامین و نیز پلی-دوپامین/ آلبومین، با استفاده از نانو¬ذارت سیلیکا به عنوان مولکول الگو جهت به کارگیری به عنوان داروبر برای انتقال و تحویل¬دهی داروی ضد سرطان پاکلی¬تاکسل به محل توده ساخته شد. جذب آلبومین بر روی نانوذرات سیلیکا در محیط آبی انجام گرفت. سپس گلوتارآلدهاید به عنوان عامل ایجاد کننده¬ی اتصالات عرضی به نانو کامپوزیت¬های حاصل اضافه شده و آنالیز طیف سنجی ماورای بنفش، تبدیل فوریه¬ی مادون قرمز و میکروسکوپ الکترونی پویشی و عبوری برای مطالعه¬ی خصوصیات فیزیکی نانوساختار حاصل انجام شد. در ادامه¬ی مراحل پاکلی¬تاکسل به عنوان نمونه¬ی بارگیری شونده درون نانو ترکیبات حاصل انتخاب شده و درصد احاطه شوندگی و بارگیری آن توسط آنالیز کروماتوگرافی مایع با راندمان بالا تعیین شد. به منظور مطالعه¬ی میزان و الگوی رهاسازی دارو و تطبیق آن با الگوهای سینتیکی حاضر، رهاسازی برون¬تن پاکلی¬تاکسل بارگیری شده بر روی نانوذرات در محیط آبی انجام شده و منحنی تجمعی رهاسازی دارو به عنوان تابعی از زمان توسط آنالیز hplc تهیه شد. تأثیر این نانوداروبر بر روی رده-ی سلولی معده توسط آزمون mtt مشاهده شده و روند مرگ سلولی سلول¬های تیمار شده مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج اوپوپتوز در سلول¬ها انجام گرفته و نمودار زنده¬مانی آنها در سه روز متوالی روند کاهشی نشان داد.