رتبه بندی و تعیین مزیت نسبی فعالیت های صنعتی استان بوشهر

امروزه افزایش توان تولیدی، نیازمند توجه ویژه به بخش صنعت و افزایش سرمایه گذاری هدفمند در این بخش است. طی چند دهه اخیر وجود تغییرات تکنولوژیکی وسیع در بخش صنعت، تنوع نیازها و سلایق مصرف کنندگان را به همراه آورده و بر عرضه فعالیتهای صنعتی افزوده است. از طرفی محدود بودن منابع مالی و امکانات کشورها جهت سرمایه گذاری و همچنین، وجود مناطق متفاوت و ناهمگون که از توزیع فضایی و الگوی یکپارچه ای تبعیت نمی کنند، نیاز به تدوین برنامه های منطقه ای را اجتناب ناپذیر نموده است. تا با جهت دهی هدفمند به سرمایه گذاری در مناطق مختلف امکان افزایش بهره وری به همراه ارزش افزوده و رشد و توسعه اقتصادی را برای تمامی مناطق به همراه داشته باشد. که در این میان تعیین مزیت نسبی و اولویت دهی به فعالیت های مختلف می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. از این رو این مطالعه به شناسائی قابلیت ها و پتانسیل های موجود و تعیین اولویت جهت سرمایه گذاری در بخش صنعت استان بوشهر می پردازد. در این مطالعه با بهره جستن از شاخص های مرتبط با موضوع و براساس آمار و اطلاعات جمع آوری شده از منابع آماری معتبر و در دسترس برای سال 1390 از بخشهای مختلف فعالیت های صنعتی استان بوشهر برحسب کدهای دو رقمی isic، با استفاده از روش تاپسیس ، صنایع کارخانه ای استان بوشهر رتبه بندی شده اند. نتایج نشان می دهد که، در طی دوره مورد بررسی صنایع تولید مواد و محصولات شیمیایی، تولید زغال کک پالایشگاههای نفت و سوختهای هسته ای، تولید ماشین آلات مولد و انتقال برق و دستگاههای برقی طبقه بندی نشده در جای دیگر و تولید سایر وسایل حمل و نقل از صنایع دارای مزیت و اولویت دار استان بوشهر به حساب می آیند. واژگان کلیدی: صنایع کارخانه ای، مزیت نسبی، استان بوشهر، کدهای isic، رتبه بندی