اثر آهن بر سمیت کادمیوم و تکوین ریشه در گونه بابونه آلمانی

یکی از مهم¬ترین فلزات آلاینده اکوسیستم، کادمیوم است که بر مورفولوژی و آناتومی گیاهان اثر میگذارد. در این تحقیق با توجه به اهمیت دارویی و اقتصادی بابونه آلمانی chamomilla l. matricaria ، اثرات غلظت¬های مختلف کادمیوم (120 و 180 میکرو¬مولار) و آهن (3/0 و 6/0 میلی¬مولار) بر روی گیاه بابونه آلمانی در دو مرحله تکوینی رویشی و زایشی مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل از برش عرضی ریشه، تحت تیمار کلرید¬کادمیوم، صفات تشریحی ریشه مثل قطر ریشه، قطر آوند مرکزی شامل آوند چوبی و آبکش، ضخامت سلول¬های اپیدرم، پارانشیم پوست و دایره محیطیه کاهش یافت اما اندازه فضاهای بین¬سلولی افزایش یافت به¬طوری¬که بیش¬ترین مقدار کاهش برای هر صفت، در تیمار 180 میکرو¬مولار کادمیوم مشاهده شد. استفاده از آهن، به صورت توأم با کادمیوم باعث تعدیل اثر کادمیوم بر همه صفات آناتومیکی در هر دو مرحله رویشی و زایشی شد و بیش¬ترین اثر را غلظت 6/0 میلی¬مولار آهن به عهده داشت. غلظت کادمیوم در ریشه و اندام هوایی، تحت تیمار توأم با آهن کاهش یافت. افزایش جذب آهن، اثرات سمی کادمیوم را بهبود بخشید، به¬طوریکه بیومس و فاکتورهای رشد در ریشه و اندام هوایی گیاه که تحت تنش کادمیوم کاهش یافته بود، با افزودن آهن افزایش یافت. محتوی پروتئین¬های محلول در ریشه و اندام هوایی تحت تنش کادمیوم کاهش یافت و افزودن آهن موجب افزایش آن شد. نتایج به دست آمده، افزایش فعالیت آنزیم¬های آنتی¬اکسیدان از جمله کاتالاز و پراکسیداز را تحت تیمار کادمیوم در ریشه و اندام هوایی گیاهان بابونه در هر دو مرحله تأئید کرد. تیمار آهن، میزان فعالیت آنزیم¬های کاتالاز و پراکسیداز را کاهش داد. تغذیه گیاه با آهن توانست انتقال کادمیوم در گیاه را به علت مشترک بودن ناقلین کادمیوم و آهن، کاهش دهد و از اثرات سمی آن را بکاهد.