تثبیت آلاینده های فلزی موجود در خاک های آلوده با استفاده از افزودنی های فسفات با در نظر گرفتن اثر زمان

خاک یکی از منابع مهم و ارزشمند طبیعت است. امروزه آلودگی خاک و منابع آب زیرزمینی توسط فلزات سنگین به دلیل دارا بودن پتانسیل تاثیرات مضر اکولوژیکی، تبدیل به یک نگرانی زیست محیطی شده است. این در حالی است که از میان تمام آلاینده های خاک، آلاینده های شیمیایی، عناصر کمیاب و فلزات سنگین می تواند اثرات اکولوژیکی، بیولوژیکی و یا بهداشتی خاصی روی محیط زیست موجودات زنده ساکن روی کره زمین داشته باشد. آلاینده های فلزی موجود در پسماند معدن مس بوانات توسط دستگاه پلاسمای جفت شده القائی تعیین گردیده و نتایج حاصله نشان میدهد که غلظت منگنز ، کبالت ، مس ، سرب و روی بالا بوده و از آلاینده های فلزی عمده پسماند معدن مس به شمار می آیند. مقدار این آلاینده ها بر اساس میلی گرم بر لیتر به ترتیب عبارتند از:3/538، 2/72، 1/33، 0/27، 4/43. این تحقیق به منظور ایجاد پایداری فلزات سنگین در خاک با افزودن سدیم تری پلی فسفات برای جلوگیری از نفوذ آلاینده ها از خاک و ورود آن به آبهای زیرزمینی صورت گرفته است. نتایج حاصل از آنالیز شیمیایی شیرابه عبور کرده از این پسماند نشان می دهد که خود خاک نیز به تنهایی و بدون افزودن تثبیت کننده به آن در صورتی که میزان آلودگی زیاد نباشد می تواند از نفوذ آلاینده ها تا حدی جلوگیری کند و در صورت بالا بودن میزان آلودگی، افزودن این تثبیت کننده تا میزان زیادی باعث کاهش نفوذ آلودگی می شود که خود دارای یک مقدار بهینه است که میزان آن نسبت وزنی-وزنی 2/0 به 100 تثبیت کننده به خاک می باشد. نکته مهم این است که پس از افزودن تثبیت کننده به خاک، این مخلوط باید برای زمانی حدود یک ماه نگهداری شود تا حداکثر کارایی را داشته باشد ونیز گذشت زمان به اندازه عبور آب مقطر به میزان 16 برابر حجم فضاهای خالی خاک تغییر محسوسی بر میزان خروجی آلاینده ها ندارد.