نقش سازمان شانگهای در شکل گیری و توسعه همگرایی منطقه ای (با تاکید بر الحاق ایران)
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده حقوق و علوم سیاسی
- نویسنده مراد پیرزاده شهنانی
- استاد راهنما بهرام اخوان کاظمی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1390
چکیده
سازمان شانگهای به عنوان یک سازمان منطقه ای در سال 1996 با مشارکت کشورهای آسیای میانه تشکیل گردید. نظر به اهمیت این سازمان مهم منطقه ای، هدف از این پژوهش، آشنایی با سازمان مذکور و بررسی ظرفیت ها و توانایی های این سازمان در شکل گیری و توسعه همگرایی در منطقه آسیای میانه و موانع پیش روی آن می باشد. سازمان شانگهای از ظرفیت های مهم و گسترده سیاسی، اقتصادی و ژئوپلتیکی جهت تقویت همکاری و همگرایی بین کشورهای این حوزه برخوردار می باشد. اما در این زمینه با چالش های سیاسی نظیر اختلافات مرزی اعضا؛ رقابت روسیه و چین و سیاست خارجی نامنسجم اعضا، مواجه می باشد. چالش های اقتصادی نظیر فاصله اقتصادی اعضا و فقر نیز از دیگر موانع می باشد. همچنین حضور آمریکا در منطقه و تلاش برای نفوذ بیشتر در منطقه نیز مشکلاتی را در این زمینه به وجود آورده است. ایران اکنون عضو ناظر این سازمان می باشد. عضویت دائم ایران، منافع متقابلی را برای ایران و سازمان به دنبال دارد. ایران با عضویت در این سازمان، امنیت خود را ثبات بیشتری می بخشد. تعاملات اقتصادی ایران با دیگر کشورهای عضو سازمان، تحریم های اقتصادی علیه ایران را بی اثر می سازد. متقابلا حضور کشور قدرتمندی مانند ایران به سازمان قدرت و اهمیت ویژه ای می بخشد. پتانسیل های اقتصادی ایران، ضریب موفقیت این سازمان و اعضای آن را در جهت تحقق اهداف اقتصادیشان افزایش می دهد. همچنین سازمان می تواند از موقعیت ژئوپلتیکی ایران در جهت دست یابی به آبهای آزاد و نیز ترانزیت کالا و انتقال انرژی، استفاده نماید.
منابع مشابه
تحلیل تاثیر عوامل سیاسی- امنیتی در همگرایی منطقه ای «با بررسی موردی آ.سه.آن و شانگهای»
با توجه به علل و عواملی که نظریه پردازان برای آغاز و تداوم همگرایی در یک منطقه عنوان نموده اند از جمله؛ عوامل داخلی، منطقه ای، بین المللی، سیاسی، اقتصادی، فنی، اجتماعی وفرهنگی،...دوعامل اساسی عملگرایی و ملاحظات سیاسی-امنیتی و قدرت های حامی باعث ایجاد و تداوم همکاری و همگرایی منطقه ای در دو سازمان همکاری شانگهای و اتحادیه آ.سه.آن گردیده است. امور امنیتی و اوضاع خاص دو منطقه آسیای جنوب شرقی و آسی...
متن کاملمقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
متن کاملآسیای مرکزی: همگرایی منطقه ای‘ توسعه ملی و نقش ایران در آن
در این مقاله نسبت به همگرایی منطقه ای در قالب «اکو» تأملی نظری ارائه شده است. با دیدگاهی نقادانه نسبت به پیامدهای ناشی از مدلهای همگرایی مناسب جوامع غربی برای منطقه ‘ ادعا شده است که این دیدگاههای یکسان نگر‘ مفید برای تفسیر وقایع و تجویز اقدام نیست. با عنایت به این هشدار‘ استراتژی اقدام دو گانه ای مبتنی بر پویش دیالکتیکی و متناقض انقباض فرهنگی (کشوری) و انبساط تمدن (منطقه ای) پیشنهاد شده است. د...
متن کاملسازمان همکاری منطقه ای آسیای جنوبی (سارک) و نقش آن در توسعه همکاریهای منطقه ای
سازمان همکاری منطقه ای جنوب آسیا (سارک) بزرگترین سازمان منطقه ای با جمعیتی نزدیک به یک میلیارد و پانصد میلیون نفر می باشد که با هدف ایجاد همکاریهای ا قتصادی میان کشورهای عضو به وجود آمده و ایران نیز در سال 2007 به عنوان عضو ناظر به عضویت آن پذیرفته شده است
متن کاملتحلیل تاثیر عوامل سیاسی- امنیتی در همگرایی منطقه ای «با بررسی موردی آ.سه.آن و شانگهای»
با توجه به علل و عواملی که نظریه پردازان برای آغاز و تداوم همگرایی در یک منطقه عنوان نموده اند از جمله؛ عوامل داخلی، منطقه ای، بین المللی، سیاسی، اقتصادی، فنی، اجتماعی وفرهنگی،...دوعامل اساسی عملگرایی و ملاحظات سیاسی-امنیتی و قدرت های حامی باعث ایجاد و تداوم همکاری و همگرایی منطقه ای در دو سازمان همکاری شانگهای و اتحادیه آ.سه.آن گردیده است. امور امنیتی و اوضاع خاص دو منطقه آسیای جنوب شرقی و آسی...
متن کاملآسیبشناسی دورنمای همگرایی ایران و کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای: مطالعه موردی چین
سازمان همکاری شانگهای از جمله سازمان هایی است که در زمینه منطقهگرایی و در حوضه اقتصادی پیشرفتهای قابل ملاحظهای داشته است و از اینرو همکاریهایی که ایران به خصوص از لحاظ اقتصادی با کشورهای عضو اصلی این سازمان مانند روسیه و چین دارد، میتواند راهی برای کاهش فشارهای اقتصادی و بهبود وضعیت اقتصادی ایران تلقی گردد. سوال اصلی مقاله این است که با توجه به روند فعلی، دورنمای همگرایی ایران و کشورهای ع...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده حقوق و علوم سیاسی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023