کاربرد کاتالیستی منگنزپورفیرین قرار گرفته بر روی پلی استایرن در اکسایش شبه حیاتی ایمیدازولین ها به ایمیدازول های مربوطه به وسیله سدیم پریدات تحت شرایط مختلف

اخیراً تحقیقات وسیعی پیرامون نقش کاتالیستی کمپلکس های پورفیرین به منظور تقلید نمودن از نقش آنزیمی آنها و همچنین درک بیشتر واکنش های شبه حیاتی آنزیم های سیتوکروم p-450 صورت گرفته است. در این تحقیق، ابتدا منگنز تترافنیل پورفیرین از طریق لیگاند محوری ایمیدازول به پلی استایرن متصل گردید و توسط تکنیک های مختلف مورد شناسایی قرار گرفت. سپس از این کاتالیست جهت بررسی اکسایش ترکیبات مختلف 2-ایمیدازولین به وسیله سدیم پریدات در حلال های مختلف استفاده شد. در این بررسی، نیاز به اضافه کردن لیگاند محوری نبود و از این سیستم کاتالیسیتی تحت هر دو شرایط به هم زدن مغناطیسی و تابش امواج فراصوت جهت اکسایش ترکیبات 2-ایمیدازولین بکار گرفته شد. در هر دو شرایط مقدار کاتالیست، نوع حلال و نسبت حلال بهینه شد و بهترین حلال مخلوط آب و استونیتریل به نسبت 2 به 1 بدست آمد. همچنین شدت امواج فراصوت و بازیابی کاتالیست مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاصل از واکنش کاتالیست بازیابی شده حاکی از حفظ کارآیی این کاتالیست برای استفاده مجدد در واکنش های متوالی و متعدد است.