به کارگیری ذرات نانورس به روش های تکمیل نساجی بر روی کالای نایلون6 و بررسی امکان بهبود خصوصیات آنتی استاتیکی و مقاومت در برابر آتش

سوختگی ناشی از مایعات داغ یا مذاب و سوختگی ناشی از شعله، به ترتیب اولین و دومین عامل مهم در بروز سوانح سوختگی محسوب می شوند. این معایب در منسوجات نایلونی نیز کاملا مشهود هستند به گونه ای که در صورت اشتعال یک منسوج نایلونی، قطرات مذاب فوق العاده داغ (با حرارت °c530 – 220 و حتی بالاتر) همراه با شعله تشکیل شده و در صورت تماس با پوست یا چکیدن بر روی پوست، سریعا به آن چسبیده و جدا نمودن آن نیز به راحتی مقدور نمی باشد. این موضوع نیز به نوبه خود، موجب افزایش مدت زمان تماس عامل سوختگی با پوست بدن و تشدید صدمات و آسیبهای وارده بر شخص می-گردد. لذا در این پروژه نیز در رابطه با افزایش مقاومت منسوجات نایلونی در برابر آتش، دو هدف اصلی پیگیری می شود؛ 1- جلوگیری از ذوب شدن و از بین بردن قطرات مذاب (کمک به تشکیل باقیمانده ذغالی در حین سوختن) - 2- کاهش سرعت اشتعال و انتشار شعله. از طرف دیگر، مدتی است که نانوکامپوزیتهای پلیمر- خاک رُس به عنوان موادی با خواص مناسب نظیر تأخیر در شعله وری و یا افزایش مقاومت در برابر آتش، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است و تاکنون نیز گزارشاتی در این زمینه به چاپ رسیده است. در این پروژه نیز با توجه به تاثیر مثبت ذرات نانورُس در نانوکامپوزیتها و افزایش مقاومت آنها در برابر آتش، به دنبال بهره گیری از نانوذرات رُس با استفاده از روشهای تکمیلی بر روی منسوجات تهیه شده از نایلون6 (پلی آمید6) هستیم. قابل ذکر است که تاکنون استفاده از نانوذرات رُس، مختص به تولید نانوکامپوزیتهایی با خواص متفاوت بوده است. لذا باید توجه داشت که کاربرد نانوذرات رُس با استفاده از روشهای تکمیلی بر روی منسوجات، موضوعی کاملا جدید می باشد. ذرات نانورس مورد استفاده در این پروژه، از نوع اصلاح نشده (cloisite na+) بوده که در حقیقت کانی مونت موریونیت نسبتا خالص می باشد. به منظور جداسازی صفحات سیلیکاتی در ساختار این ذرات و کوچکتر نمودن اندازه ذرات آنها، ضروریست تا پیش از کاربرد آنها بر روی کالا، در محیط آبی تحت نیروهای برشی شدید واقع شوند. همچنین در این تحقیق، علاوه بر افزایش مقاومت کالای نایلونی در برابر آتش، به حفظ خواص مطلوب پارچه و پایداری تکمیلهای انجام شده نیز توجه شده است و در این رابطه، سعی گردیده تا از روشهای گوناگون و سایر مواد کمکی استفاده شود و در هر مورد پس از بررسی ثبات شستشویی، ثبات سایشی، سفتی یا سختی خمشی، مقاومت مکانیکی، ایجاد زردشدگی در اثر حرارت و ... ، بهترین حالتها معرفی گردند. علاوه بر موارد فوق، بررسیهای دیگری که در این پروژه انجام شده، نشان می دهند که ذرات نانورس از قابلیت جذب رطوبت بیشتری نسبت به کالای نایلون6 برخوردار هستند. ضمنا کاربرد ذرات نانورس بر روی پارچه نایلون6 در افزایش مقاومت حرارتی آن موثر بوده است و همچنین با انجام تست ضدمیکروب مشخص شد که کاربرد 5/3% (وزنی) نانورس بر روی سطح پارچه نایلونی، توانسته است تا 75% از رشد باکتری ها جلوگیری نماید.