جداسازی و اندازه گیری برخی از آلاینده های زیست محیطی با استفاده از حلالهای سبز و جاذب های نانوساختار

جاذب مغناطیسی زئولیتnayپوشیده شده با مایع یونی 1-بوتیل-3-متیل-ایمیدازولیوم تترا کلرو فرات، به عنوان جاذبی کارا، بارای حذف دی بنزوتیوفن از نرمال هگزان سنتز شد. تست¬های ft-ir ، sem-edx، nmr، و ms برای شناسایی ساختار مایع یونی و جاذب سنتز شده انجام شد. طراحی آزمایش ساختار مرکزی برای به دست آوردن شرایط بهینه¬¬ی سه پارامتر دما، زمان، و جرم جاذب به کار رفت. در شرایط بهینه¬ی پیش بینی شده¬ی به ترتیب برای 2/23 درجه سانتی¬گراد، 7/24 دقیقه، و 836/0 گرم دما، زمان، و جرم جاذب، مقدار حذف گوگرد 5/0 ± 9/97% به دست آمد، که نزدیکی آن به مقدار پیش بینی شده¬ی 4/98 % بیانگر ایده¬آل بودن مدل طراحی آزمایش ساختار مرکزی برای فرایند پیشنهادی می¬باشد. جاذب مغناطیسیزئولیتnay برای حذف همزمان سه رنگ کاتیونی سمی متیلن بلو، کریستال ویولت، و فوشین، از نمونه¬های آبی سنتز شد. اثر پنج پارامتر ph، دما، زمان، غلظت اولیه رنگ، و جرم جاذب در فرایند حذف رنگ مورد بررسی قرار گرفت. درصد حذف رنگ به صورت تابعی از پارامترهای فوق به صورت مدل در طراحی آزمایش ساختار مرکزی بیان شد. براساس آزمایشات پیش بینی شده شرایط بهینه¬ی 3/10،50 درجه سانتی¬گراد، 45 دقیقه، 10 میلی¬گرم بر لیتر، و 2/46 میلی¬گرم به ترتیب برای ph، دما، زمان، غلظت اولیه رنگ، و جرم جاذب به دست آمد. در شرایط بهینه درصد حذف رنگ 6/0 ± 4/98، 5/0 ± 1/98، 3/0 ± 1/98، به دست آمد که به مقادیر پیش بینی شده در مدل 0/99، 6/98، 4/98 به ترتیب برای متیلن بلو، کریستال ویولت، و فوشین نزدیک بودند. نزدیکی مقادیر تجربی به دست آمده به مقادیر پیش بینی شده در مدل طراحی آزمایش ساختار مرکزی، کارایی مدل به کار رفته برای فرایند مورد نظر را نشان می¬دهد. روش جدیدی برای اندازه¬گیری همزمان دلتامترین و پرمترین از محلول¬های آبی با تکنیک میکرو استخراج مایع-مایع هموژن از طریق شناورسازی دستگاه کروماتوگرافی گازی با دتکتور یونیزاسیون شعله¬ای ارائه گردید. در این مطالعه سل میکرواستخراج برای جداسازی آسان حلال استخراجی با دانسیته پایین طراحی شد. محلول نمونه به مخلوط از نرمال هگزان (به عنوان حلال استخراج کننده) و استون (به عنوان حلال هموژن کننده) اضافه گردید. سپس با دمیدن هوا به سل استخراجی، حلال استخراج کننده در بالای سل جمع آوری شد. در شرایط بهینه گستره خطی 200-1 میکروگرم بر لیتر با ضریب تصحیح 9980/0 برای هر دو آنالیت به دست آمد. حد تشخیص 2/0 و 3/0 میکروگرم بر لیتر به ترتیب برای دلتامترین و پرمترین به دست آمد. روش پیشنهادی به طور موفقیت آمیزی برای اندازه¬گیری همزمان دلتامترین و پرمترین از محلول¬های آبی به کار گرفته شد. در این مطالعه روش استخراج فاز جامد کوپل شده با میکرو استخراج مایع-مایع پخشی برای پیش¬تغلیظ/ جداسازی و اندازه¬گیری همزمان دو ترکیب دلتامترین و پرمترین در عسل با استفاد از کروماتوگرافی گازی-اسپکتروسکوپی جرمی پیشنهاد و به کار گرفته شد. در این روش ابتدا سموم موجود در عسل به کمک اولتراسونیک و سپس استخراج فاز جامد استخراج شدند. حلال شستشو در استخراج فاز جامد به عنوان حلال پخشی در مرحله میکرو استخراج مایع-مایع که برای خالص¬سازی و پیش¬تغلیظ بیشتر به کار می¬رود، استفاده شد.پارامتر¬های موثر بر روش استخراج فاز جامد کوپل شده با میکرو استخراج مایع-مایع پخشی در استخراج و پیش¬تغلیظ دلتامترین و پرمترین شامل نوع و حجم حلال استخراج کننده سموم از عسل، جرم عسل، نوع و حجم حلال شستشو (حلال پخشی)، نوع و حجم استخراج کننده مورد بررسی قرار گرفتند. در شرایط بهینه گستره خطی 400-2/0 میکروگرم بر لیتر با ضرایب رگرسیون 9990/0 و 9986/0، حدود تشخیص 04/0 و 02/0 میکروگرم بر لیتر، وانحراف استاندارد نسبی2 درصد و 8/1 درصد به ترتیب برای دلتامترین و پرمترین به دست آمد. روش پیشنهادیرا در اندازه¬گیری سموم موجود در عسل نتایج مطلوبی نشان داد. روش سریع، آسان، و با حساسیت بالای،میکرو استخراج مغناطیسی دوگانه با مایع یونی از طریق اولتراسونیک، جفت شده با جذب اتمی کوره گرافیتی برای پیش¬تغلیظ، جداسازی و اندازه¬گیریهم¬زمان مقادیر بسیار ناچیزکادمیم و آرسنیک از نمونه¬های غذایی (آب، شیر، و جگر ماهی)مورد بررسی قرار گرفت. سدیم دی اتیل دی¬تیوکارباماتبه عنوان عامل کی¬لیت دهنده مورد استفاده قرار گرفت. پارامترهای موثر بر فرایند استخراجی از جمله ph،حجم مایع یونی، جرم کربن نانوتیوب چند دیواره مغناطیسی، مقدار لیگاند، حجم نمونه بهنه شدند. در شرایط بهینه به دست آمده گستره خطی 150-10 نانوگرم بر لیتر برای هر دو گونه، حدود تشخیص 003/0 و 005/0 میکروگرم بر لیتر، و دقت 8/2 و 2/3 درصد به ترتیب برای کادمیم و آرسنیک به دست آمد. روش پیشنهادی نتایج رضایت¬بخشی در اندازه¬گیری کادمیم و آرسنیک در نمونه¬های آب، شیر، و جگر ماهی نشان داد. نقطه اشتعال مخلوطی از برایت استاک-15، حلال خنثی 500، حلال خنثی 150، پلی آلفا اولفین 100، و پلی آلفا اولفین-600 پس از تعیین نقطه اشتعال هر یک جداگانه، تعیین گردید. نقطه اشتعال با استفاده از نمودار نقطه اشتعال بر حسب درصد وزنی کمترین جزء مخلوط تعیین گردید . معادله هر یک به دست آمد. به جز و پلی آلفا اولفین-600 رابطه نقطه اشتعال و درصد وزنی اجزاء خطی بود. به جز پلی آلفا اولفین-600، برای بقیه مخلوط¬ها نقطه اشتعال مخلوط از مجموع نقطه اشتعال هر یک از اجزاء در درصد وزنی آن محاسبه می¬شود. برای پلی آلفا اولفین-600 رابطه غیر خطی و افزایشی است. نتایج به دست آمده براساس ساختار، جرم ملکولی، و برهم¬کنش هر یک اجزاء مخلوط بیان شد.