بررسی اثر بالینی تتراسایکلین موضعی در درمان پری ایمپلنتایتیس
پایان نامه
- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی
- نویسنده سمیه پیوندی کاریزبداق
- استاد راهنما علی فروزانفر مجیدرضا مختاری امیر معین تقوی
- سال انتشار 1393
چکیده
مقدمه: پری ایمپلنتایتیس پروسه التهابی تأثیر گذار روی بافت اطراف ایمپلنت استئواینتگره شده است که منجر به از دست رفتن استخوان ساپورت کننده می شود. به دلیل اینکه تمیز کردن مکانیکی اطراف ایمپلنت به وسیله سطح خشن شده یا دارای رزوه آن ممانعت می شود، استفاده از دبریدمان مکانیکی به تنهایی ممکن است برای سرکوب میکروفلور کافی نباشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین اثر کاربرد تتراسایکلین موضعی بر پلاک ایندکس، ایندکس خونریزی، عمق پاکت اطراف ایمپلنت و فاصله بین شولدر ایمپلنت و مارژین لثه قبل و 6 ماه پس از درمان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 20 بیمار مبتلا به پری ایمپلنتایتیس با شواهد رادیوگرافیک تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و عمق پروبینگ بزرگتر مساوی 5 میلیمتر که نیاز به درمان resection دارند، انتخاب شدند. در این افراد، ابتدا فلپ جهت دسترسی به استخوان اکسپوز، تهیه شد و رسوبات سخت و نرم از سطوح ایمپلنت با اسکیلر پلاستیکی حذف و سطح ایمپلنت سندبلاست شد. سپس تتراسایکلین موضعی 3 % بر روی سطح ایمپلنت جهت detoxification به کار رفت و فلپ سوچور شد. پارامترهای کلینیکی قبل و 6 ماه بعد (پس از کاربرد تتراسایکلین موضعی 3 %) ثبت شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین عمق پاکت، خونریزی حین پروبینگ و پلاک ایندکس در شش ماه بعد عمل نسبت به قبل عمل بطور معنی داری کمتر بود(p<0.001). میانگین فاصله بین شولدر ایمپلنت و مارژین لثه در شش ماه بعد عمل نسبت به قبل عمل کاهش یافت اما این میزان کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود(p>0.05). نتیجه گیری: استفاده ی مکرر از آنتی بیوتیک موضعی در کنار درمان مکانیکی ضایعات پری ایمپلنتاتیس می تواند باعث بهبودی پارامتر های بالینی نسبت به قبل از درمان گردد. پیشنهاد می شود برای درمان کامل دوره های تکرار شونده ای از آنتی بیوتیک برای درمان پری ایمپلنتاتیس مورد استفاده قرار گیرد.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمقایسه اثر آزیترومایسین و تتراسایکلین خوراکی در درمان آکنه ولگاریس
چکیده: مقدمه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی است که بسیاری از مردم در طول دوره زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند. جهت درمان آن از آنتی بیوتیک‌های مختلفی استفاده می‌شود و اخیراً آزیترومایسین خوراکی به عنوان داروی مؤثری برای درمان آکنه ولگاریس پیشنهاد شده است. هدف از این پژوهش مقایسه اثر آزیترومایسین و تتراسایکلین در درمان آکنه ولگاریس بود. مواد و روش‌ها: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی ت...
متن کاملارزیابی بالینی کرم موضعی دوکسپین 5 درصد در درمان اگزما
چکیده: مقدمه و هدف: اگزما یکی از بیماری‌های خارش‌دار پوستــــی شایع می باشد. کــــرم موضعی دوکسپین در درمان خارش مؤثر بوده و این فرم دارویی در خــــارج از کشـــور وجود دارد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی بالینی اثر کرم موضعی دوکسپین 5 درصد فرموله شده در دانشکده داروسازی اصفهان در درمان اگزما می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه کـــارآزمایی بالینی دوسوکور و کنتـــرل شده با دارونما ...
متن کاملمقایسه اثر آزیترومایسین و تتراسایکلین خوراکی در درمان آکنه ولگاریس
چکیده: مقدمه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی است که بسیاری از مردم در طول دوره زندگی خود به آن مبتلا می شوند. جهت درمان آن از آنتی بیوتیک های مختلفی استفاده می شود و اخیراً آزیترومایسین خوراکی به عنوان داروی مؤثری برای درمان آکنه ولگاریس پیشنهاد شده است. هدف از این پژوهش مقایسه اثر آزیترومایسین و تتراسایکلین در درمان آکنه ولگاریس بود. مواد و روش ها: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023