مفهوم نکول و رد سوگند و احکام آن در فقه و امامیه و اهل سنت و حقوق موضوعه

از مسائل مبتلا به در دادگاه ها نسبت به سوگند، به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی، نکول و رد سوگند است. نکول به معنای امتناع از ادای سوگند وهمچنین امتناع از رد سوگند به طرف دیگر دعوی است . نکول هم از جانب منکر و هم از جانب مدعی اتفاق می¬افتد. اما مشهورتر نکول منکراست. رد سوگند (یمین مردوده) دو صورت دارد : یک مورد جایی است که منکر از ادای سوگند امتناع و خودش سوگند را به مدعی رد می¬کند که تنها فقهای امامیه به این صورت از یمین مردوده قائل هستند. اما فقهای اهل سنت این قسم از یمین مردوده را قبول ندارند. مورد دیگر جایی است که منکر از ادای سوگند و رد آن به منکر خودداری می¬کند که در اینجا مطابق دیدگاه فقهایی که مخالف قضاء به نکول هستند، حاکم سوگند را به مدعی رد می¬کنند به این سوگند که مدعی در این موارد ادا می¬کند یمین مردوده می¬گویند. هدف از نگارش این پژوهش این است که احکام نکول و رد سوگند در سه حوزه فقه امامیه اهل سنت و حقوق موضوعه واین که چه آثاری دارد مورد بحث و بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این پایانامه به صورت تحلیلی توصیفی و روش کار به صورت کتابخانه¬ای می¬باشد. از جمله نتایج به دست آمده در این پژوهش عدم قضاء به مجرد نکول منکر و لزوم رد سوگند به مدعی است که در صورت ادای سوگند توسط مدعی، ادعایش ثابت می¬شود.