اندازه گیری ترکیبات دارویی الکتروفعال نظیر تیوکربوهیدرازید، بنزوتیازول و... بر اساس الکتروداصلاح شده ی پلیمر حکاکی شده ی مولکولی به روش الکتروپلیمریزاسیون با استفاده از نانولوله ی کربنی

در این کار، پلیمر حکّاکی شده ی تیوکربوهیدرازید به وسیله ی الکتروپلیمریزاسیون پیرول بر روی الکترود گرافیت مداد تهیّه گردید. توانایی پلیمر حکّاکی شده ی مولکولی ساخته شده به عنوان یک حسگربرای اندازه گیری تیوکربوهیدرازید در تعدادی از ماتریکس های بیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت.تهیّه ی پلیمر حکّاکی شده ی مولکولی و اندازه گیری های کمّی به ترتیب با استفاده از ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی صورت گرفت. چندین عامل مهم که عملکرد پلی پیرول و کارایی روش را کنترل می کنند مورد بررسی و بهینه سازی قرار گرفتند. لایه ی حکّاکی شده ی مولکولی نسبت به تیوکربوهیدرازید انتخابگری و حسّاسیّت نشان داد. انتخاب مونومر به صورت محاسباتی و با استفاده از محاسبات آغازین انجام شد. روش محاسباتی بر اساس مولر-پلست محدود شده برای یافتن ساختار بهینه ی الگو-مونومر و انرژی برهمکنش در مخلوط پیش از پلیمریزاسیون به کار گرفته شد. منحنی کالیبراسیون در محدوده ی غلظت 6-5/0 میلی مولار و با ضریب همبستگی(2r) 9805/0 خطّی بود. حدّ تشخیص تیوکربوهیدرازید 5-10×0/5 مولار به دست آمد. یک بررسی محاسباتی بر اساس تئوری تابعیّت چگالی برای به دست آوردن ژئومتری الگو-مونومرو انرژی برهمکنش در مخلوط پیش از پلیمریزاسیون برای حکّاکی مولکولی بنزیمیدازول انجام گرفت. انتخاب محاسباتی مونومر برای حکّاکی مولکولی 2-آمینوبنزیمیدازول به وسیله ی روش های آغازین بر اساس روش هارتری-فوک محدود شده به منظور یافتن انرژی برهمکنش الگو-مونومردرمخلوط پیش از پلیمریزاسیون انجام گرفت. پلیمر حکّاکی شده ی مولکولی پنتوپرازول با استفاده از الکتروپلیمریزاسیون پیرول بر روی الکترود گرافیت مداد اصلاح شده با نانولوله های کربنی چند دیواره ی عامل دار شده تهیّه گردید.تهیّه ی پلیمر حکّاکی شده ی مولکولی و اندازه گیری های کمّی به ترتیب با ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی صورت گرفت. عواملی از قبیل ph محلول بافر، تعداد اسکن های ولتامتری چرخه ای، غلظت های مونومر و الگو در مخلوط پیش از پلیمریزاسیون، غلظت نانولوله در مرحله ی پوشش با نانولوله های کربنی چند دیواره ی عامل دار شده، زمان بارگیری و سرعت هم زدن در مرحله ی بارگیری انتظار می رفت که بر تهیّه ی پلیمر حکّاکی شده ی مولکولی و اندازه گیری های ولتامتری اثرگذار باشند. بهینه سازی عواملبا استفاده از طرح پلاکت-بورمن، طرح مرکّب مرکزی، شبکه ی عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک انجام گرفت. نمودار پرتو نشان داد که اثرات غلظت مونومر و ph مهم ترین عوامل در فرآیند بهینه سازی بودند. بهترین نسبت پاسخ پلیمر حکّاکی شده به حکّاکی نشده 4/17 به دست آمد. انتخاب مونومر با استفاده از روش محاسباتی به وسیله ی روش آغازین انجام گرفت. منحنی کالیبراسیون در محدوده ی 700-5 میکرومولار از خود خاصیّت خطّی با ضریب همبستگی (2r) 9960/0 نشان داد.حدّ تشخیص پنتوپرازول7-10×75/3 مولار به دست آمد