نمک‏زدایی از آب شور به روش یون‏زدایی خازنی

یون‏زدایی خازنی یک فرآیند نمک‏زدایی از آب شور مبتنی بر جذب یون‏های نمک برروی الکترودهایی است که به آنها یک ولتاژ مستقیم اعمال شده است، درست مشابه فرآیندی که در یک ابر خازن رخ می‏دهد. در ابتدا کارایی سه نوع الکترود مورد بررسی قرار گرفت؛ الکترود معمول حاوی کربن فعال (ace)، الکترود با افزودن 5 درصد از رزین‏های تبادل یون (ier5)، و الکترود با افزودن 10 درصد از منگنز دی اکسید (mnoe10). بررسی مشخصات عملکردی این الکترود‏ها نشان دهنده ظرفیت الکتریکی و ضریب جذب بالاتر الکترود mnoe10 (?mol/g1/31 ، f/g38) نسبت به ace ( ?mol/g96/4 ، f/g23) و iere5(?mol/g66/5 ،‏ f/g28) است. در بخش بعدی بهره‏وری انرژی دو الکترود cdi با و بدون افزودن mno2 بر اساس سه شاخص نسبت بازیابی انرژی، مقدار نمک جذب شده بر واحد انرژی در واحد حجم، و بازده ترمودینامیکی بررسی شد. این بررسی‏ها با اعمال زمان‏های مختلف تغییر وضعیت از حالت جذب به واجذب انجام گردید و نشان داد که بهره‏وری سامانه cdi علاوه بر نوع الکترود به غلظت آب شور و زمان تعویض از جذب به واجذب نیز بستگی دارد. علاوه بر این مشاهده شد که بر خلاف معمول که الکترود‏های حاوی mno2 دارای عملکرد بهتری است، این الکترود بسته به شاخص مورد استفاده در مقایسه کارایی الکترود می‏توان عملکرد بهتر یا ضعیف‏تری نسبت به الکترود فاقد mno2 داشته باشد.