اثر تداخل زمینه ای بر یادگیری مهارت بنیادی دریبل با دست در کودکان 4 تا6 سال

رشد مهارت های حرکتی بنیادی اساس رشد حرکتی کودکان است و مجموعه وسیعی از تجارب حرکتی، اطلاعات ارزشمندی را برای کودکان فراهم می کنند که پایه درک آن ها از خود و دنیای خود را تشکیل می دهد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر تداخل زمینهای بر یادگیری مهارت بنیادی دریبل با دست در پسران 4 تا 6 سال بود. 45 آزمودنی پسر از کودکستانهای شهرستان بهبهان بعد از انجام پیش آزمون انتخاب در سه گروه کنترل، گروه مسدود، گروه تصادفی به طور تصادفی تقسیم شدند. در این هم برای انتخاب و مشخص کردن الگوی حرکتی در مراحل مختلف (tgmd- تحقیق از آزمون مهارتهای حرکتی درشت ( 2 آزمون اکتساب، یادداری و انتقال استفاده گردید، که شامل 5 مرحله پیش آزمون، مرحله اکتساب، پس آزمون، یادداری و انتقال است که در 24 جلسه تمرینی اجرا شد. فراگیران در آزمون اکتساب و یادداری بر اساس آزمون مهارت حرکتی درشت مهارت دریبل با دست را انجام دادند، و در آزمون انتقال پنج مانع به فاصله 1 متری نسبت به هم قرار گرفتند و فراگیرنده ها با توپ از بین آن ها دریبل کردند. و دادههای تحقیق به روش تحلیل واریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمونها نشان داد که گروه تمرین مسدود در آزمون اکتساب، یادداری و انتقال برتری داشت، البته این برتری در آزمون انتقال بسیار جزئی بود.