بررسی و مطالعه نهشته های میوسن در منطقه چاهریسه، باقرآباد و دیزلو براساس ماکروفسیل و در صورت امکان میکروفسیل

چکیده: برش مورد مطالعه واقع در استان اصفهان می باشد. این تحقیق به مطالعه چینه نگاری زیستی و محیط رسوبی سازند قم در ناحیه دیزیلو در شمال اصفهان پرداخته است. در ناحیه مورد مطالعه سازند قم با ضخامت 111 متر از جنس آهک با دانه های ماسه و ریگ، رس، میان لایه کربنات با لایه های رس، کربنات و برش، آهک، میان لایه رس با لایه های مارنی و کربنات، رس و مارن می باشد. رسوبات الیگوسن- میوسن مورد مطالعه با نبود رسوب گذاری روی نهشته های دونین قرار گرفته است و نهشته های متعلق به تریاس بر روی مقطع مورد نظر رانده شده است. براساس مطالعات میکروسکوپی و ماکروسکوپی و شناسایی میکروفسیل ها و ماکروفسیل ها تعداد23 جنس و 9 گونه شناسایی شده است. براساس پخش و پراکندگی آن ها دو زون تجمعی مورد شناسایی قرار گرفت; 1-globigerina spp. assemblage zone 2-lepidocyclina- operculina assemblage zone با تحقیقات و بررسی های انجام شده سن روپلین- شاتین برای این قسمت از سازند قم در نظر گرفته شده است. تعداد 11 جنس و 7 گونه از ماکروفسیل ها به دست آمده که از گروه های دوکفه ای ها، شکم پایان، کرم های حلقوی یا بند بند، خارپوستان، بریوزوئرها و مرجان ها می باشند که وجود بقایایی از کرم های روتالیا، خرچنگ، استخوان و دندان یک مهره دار آبی احتمالا گراز دریایی و نیز وجود صدف های ضخیم از دو کفه ای ها (استرا و اسپوندیلوس) دلیل بر این است که آب های این منطقه در زمان روپلین-آکیتانین(؟)، کم عمق و گرم و شوری نرمال یا شور و پر انرژی بوده است.