کاهش اثر تزویج متقابل در آنتن های آرایه ای مایکرواستریپ با استفاده از عناصر پارازیتیک

چکیده: اثر تزویج متقابل بین المان¬های آنتن یک چالش بزرگ برای آنتن¬های آرایه¬ای می باشد و زمانی که ابعاد آنتن می¬بایست کوچک باشد این اثر بیشتر پدیدار می¬شود. اگر ما نیاز به کوچک¬سازی آنتن داشته باشیم لازم است با ارائه¬ی تکنیک¬هایی اثر تزویج متقابل را به حداقل برسانیم. یکی از تکنیک¬هایی که برای کاهش اثر تزویج متقابل مطرح است، استفاده از عناصر پارازیتی می¬باشد. هر المان، غیر از خود آنتن¬های فعال¬¬، که در میدان نزدیک آنتن¬های آرایه¬ای قرار می¬گیرد به عنوان عنصر پارازیتی تعریف می¬شود. از جمله عناصر پارازیتیک می¬توان به ساختارهای فرامواد اشاره کرد. در این تحقیق به طور خاص یک نوع آنتن هم¬موقعیت که برای سیستم¬های چند وروی چند خروجی (mimo ) طراحی شده، بررسی می¬گردد و با استفاده از ساختارهای فرامواد موجود، اثر تزویج متقابل را در این آنتن کاهش می دهیم که این کار با استفاده از حلقه¬های srr انجام می¬شود. سپس هم¬موقعیتی آنتن بهبود داده شده را با نرم افزارcst بررسی می¬کنیم. علاوه بر این، پارامترهایی از آنتن که روی خصوصیات تشعشی آنتن موثرند، بررسی می¬شوند. در نهایت با استفاده از الگوریتم بهینه¬سازی ژنتیک که در نرم¬افزار matlab برنامه¬نویسی شده، ساختار آنتن بهبود داده شده را بهینه¬سازی می¬کنیم. برای این¬کار، دو نرم افزار hfss و matlab را تلفیق خواهیم کرد¬. این بهینه¬سازی برای اهداف مختلفی طراحی می¬شود که شامل کاهش اثر تزویج متقابل، در یک فرکانس روزنانس مشترک و نیز فرکانس تشدید هر المان به طور مستقل می¬باشد. کلمات کلیدی: آنتن¬های آرایه¬ای- آنتن¬های هم¬موقعیت- اثر تزویج متقابل- شبکه mimo - الگوریتم ژنتیک