تأثیر دو شیوه ی تمرینی ترکیبی و مقاومتی بر سطوح ویسفاتین و چربی های خون زنان چاق و دارای اضافه وزن

مقدمه: ویسفاتین یک آدیپوکین تازه کشف شده است که با چاقی افزایش می¬¬یابد. به روشنی مشخص نیست که تمرین¬های ترکیبی و مقاومتی می¬توانند با تغییر توده¬ چربی و سطح چربی¬های خون در کاهش غلظت ویسفاتین پلاسما موثر باشند. هدف این تحقیق مقایسه¬ی اثرات 8 هفته تمرینی ترکیبی و مقاومتی برسطوح ویسفاتین و چربی¬های خون زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. روش: بدین منظور 41 زن چاق و دارای اضافه وزن (میانگین± انحراف معیارسن 07/6± 82/40سال؛ قد72/5±29/160سانتی¬متر؛ وزن21/10±51/89 کیلوگرم؛ شاخص توده¬بدنی09/4±89/34 کیلوگرم بر مجذور قد به متر) به عنوان آزمودنی انتخاب و بطور تصادفی در 3 گروه کنترل (15نفر)، گروه مقاومتی (12نفر) و گروه ترکیبی (14نفر) تقسیم شدند. گروه ترکیبی، تمرین ترکیبی (تمرین هوازی شامل 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره و برنامه¬ی مقاومتی شامل 3 ست با 12 تکرار بیشینه)، گروه مقاومتی (برنامه¬ی تمرین مقاومتی را با سه ست 15-12 تکرار بیشینه) و گروه تمرین کلینیکی (تمرین هوازی بصورت پیاده روی) به مدت 8 هفته با سه جلسه در هفته به مدت 90 دقیقه اجرا کردند. متغیرهای وزن، نسبت دور کمر به باسن(whr) و شاخص توده¬ی بدنی(bmi)، حداکثر اکسیژن مصرفی(vo2max)، نیمرخ چربی خون شامل hdl-c ، ldl-c ، کلسترول، تری گلیسیرید و سطوح ویسفاتین قبل و48 ساعت پس از اتمام 8 هفته تمرینات اندازه گیری شدند. میزان ویسفاتین پلاسمای خون با استفاده از روش الایزا و بوسیله¬ی کیت آزمایشگاهی مارک ایستوبیوفارم مورد اندازه¬گیری قرار گرفت. حساسیت روش اندازه¬گیری 5/1 نانوگرم بر میلی¬لیتر بود. در نهایت از آزمون های تی همبسته برای مقایسه درون گروهی و آزمون های تحلیل کوواریانس و تجزیه و تحلیل واریانس ها با اندازه گیری تکراری برای مقایسه بین گروهی استفاده شد. یافته¬ها: بهبودهای معناداری در میانگین وزن بدن، ضربان قلب استراحت، اکسیژن مصرفی بیشینه، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین کم چگال، لیپوپروتئین پرچگال و ویسفاتین قبل و بعد از هشت هفته شیوه های مختلف تمرینی مشاهده شد (05/0p<). همچنین، اثرات بین گروهی تحقیق حاضر بهبودهای معناداری فقط در متغیرهای ضربان قلب، اکسیژن مصرفی بیشینه، و لیپوپروتئین پرچگال نشان داد (05/0p<)، در حالی که در میانگین متغیرهای کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین کم چگال و سطوح ویسفاتین پس از مداخلات بکار رفته تفاوت معناداری را نشان نداد (05/0p>). نتیجه ¬گیری: به نظر می¬رسد با توجه به یافته¬های تحقیق می¬توان این نتیجه را گرفت که هشت هفته تمرینات ترکیبی در مقایسه با تمرین مقاومتی و کلینیکی می تواند اثرات مفیدی بر کاهش توده چربی و کاهش ویسفاتین پلاسما در زنان چاق و دارای اضافه وزن داشته باشد.