مطالعه اثرات سطوح مختلف روغن های اسانسی مریم گلی و بومادران بر تخمیر شکمبه¬ای با استفاده از تکنیک تولید گاز

در تحقیق حاضر 6 آزمایش( سه آزمایش برای هر کدام از روغن های اسانسی )شامل یک آزمایش 144 ساعته جهت بررسی اثر روغن اسانسی بر کینتیک تولید گاز ، 1 آزمایش 24 ساعته جهت بررسی اثرات روغن اسانسی بر جنبه های هضمی و تخمیر و یک آزمایش 24 ساعته جهت بررسی اثرات اسانس بر روند تولید متان انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که اسانس مریم گلی حداکثر گاز تولیدی(a) و همچنین نرخ تولید گاز µ را تا سطح 250 افزایش و فاز تاخیر(l) را کاهش داد. اما این اسانس در سطوح بالاموجب کاهش تولید و نرخ تولید گاز گردید. در آزمایش 24 ساعته نیز مریم گلی در سطح 250 موجب بهبود میزان هضم ماده خشک (tivdmd) و ماده آلی(tivomd) و تولید گاز(gp24h) گردید. همچنین توده میکروبی(mb) و ضریب تفکیک در تمام سطوح این روغن اسانسی در مقایسه با شاهدافزایش یافت. اما اسیدهای چرب فرار در سطوح بالاتر از 500کاهش یافت با این حال غلظت آمونیاک توسط این روغن اسانسی تحت تاثیر قرار نگرفت. . در ارتباط با روند متانوژنز، این اسانس در سطوح مختلف تاثیر معنی داری بر تولید متان ، دی اکسید کربن و درصد متان تولیدی نداشته است.روغن اسانسی بومادران نیز میزان a را تا سطح 500 افزایش داد اما در سطوح بالاتر اثر منفی بر این پارامتر داشت. با این وجود فاز تاخیر و نرخ تولید گاز فقط در سطح 1000 میکرولیتر بر لیتر توسط این اسانس کاهش یافت. اضافه نمودن این روغن اسانسی پارامتر¬های تولید گاز 24 ساعته، ضریب تفکیک، توده میکروبی و قابلیت هضم ظاهری و و اقعی ماده خشک را کاهش داد و دیگر فاکتور¬ها را در سطوح بالاتر از صفر افزایش داده است و همچنین منجر به کاهش تولید متان و دی اکسید کربن در سطح 1000 گردیده است. بطور کلی اینگونه استباط می گردد که روغن اسانسی مریم گلی در سطح 250 میکرولیتر بر لیتر تا حدودی روند تخمیر را بهبود بخشیده ولی بومادران توام با فزایش سطح اثر منفی بر تخمیر شکمبه ای داشته است.