تحلیل ساختاری پهنه ارومیه- دختر در جنوب قم با تکیه بر تغییر شکل های شکننده

محدوده مورد مطالعه به وسعت 732 کیلومتر مربع در 20 کیلومتری جنوب قم و در پهنه ماگمایی ارومیه- دختر واقع شده است. قدیمی ترین واحد های سنگی منطقه متعلق به کرتاسه در جنوب غرب محدوده رخنمون داشته و سنگ های آتشفشانی ائوسن، سازند سرخ زیرین، سازند قم و سازند سرخ بالایی در بخش های مختلف محدوده رخنمون دارند. به منظور تحلیل ساختارهای شکننده محدوده مورد مطالعه ابتدا گسل ها و ساختار های اصلی با تکنیک سنجش از دور شناسایی شدند. در این راستا صدها گسل اصلی و فرعی برای اولین بار در محدوده مورد مطالعه شناسایی گردیدند. در مطالعات صحرایی، برداشت وضعیت شکستگی ها و آثار حرکتی آنها در 14 ایستگاه صورت گرفت. از ساختار های مهم منطقه می توان به گسل های بیدهند، میم، اناربنه و ونارچ و همچنین ناودیس کهک و چین خوردگی ونارچ اشاره نمود. با تحلیل داده های سنجش از دور و برداشت های صحرایی سازوکار گسل های اصلی منطقه مشخص گردید. سازوکار گسل های میم و اناربنه، فشاری با مولفه راست گرد و سازوکار گسل ونارچ که یک شاخه از گسلهای پایانه فشاری گسل میم می باشد، فشاری از نوع راندگی تشخیص داده شده است. رژیم حاکم بر اکثر گسل های امتداد لغز منطقه از نوع ترافشاری راست گرد می باشد. همچنین کل منطقه مورد مطالعه تحت تاثیر گسل های امتداد لغز راست گرد موازی با کوهزاد زاگرس بوده و ساختار های مربوط به مناطق برشی راست گرد در آن به وفور دیده می شوند. افزایش چرخش در این پهنه، منجر به تغییر شکل در ساختار های منطقه از جمله در نواحی اطراف گسل های میم و اناربنه شده است. بررسی های انجام شده بر روی تصاویر ماهواره ای، شواهد صحرایی و ثبت کانون زمین لرزه های دستگاهی در راستای گسل های محدوده حکایت از فعالیت آنها دارند. نقشه تکتونیکی تهیه شده از محدوده مورد مطالعه نیز ساختارها و جهت اصلی کوتاه شدگی ها در محدوده را نشان می دهد.