علل باکتریولوژیک و بیماری زمینه ای ایجاد کننده استئومیلیت مزمن در بیماران بستری در بیمارستان امام حسین (ع) و خاتم الانبیاء (ص) شاهرود در سالهای 91-88

مقدمه : بیماری استئومیلیت مزمن یک عفونت استخوان است که بیش از همه توسط باکتری های پیوژن و مایکوباکتری ها ایجاد می شود این بیماری دارای خصوصیات مهمی چون سیر بالینی طولانی مدت ، دوره های طولانی مدت خاموشی ، موارد عود مکرر و عوارض جدی می باشد که درمان بیماری را بسیار مشکل می نماید واز لحاظ اقتصادی هزینه زیادی را در بر می گیرد . هدف : هدف از تحقیق بررسی علل باکتریولوژیک و بیماری های زمینه ای ایجاد کننده استئومیلیت مزمن در بیماران بستری در بیمارستانهای امام حسین (ع) و خاتم الانبیاء (ص) شاهرود طی سالهای 91-88 می باشد . مواد و روش ها : در این مطالعه که به روش مقطعی صورت پذیرفت کلیه بیماران مبتلا به استئومیلیت مزمن که در طی سالهای 91-88 در بیمارستانهای امام حسین (ع) و خاتم الانبیاء (2) شاهرود بستری شدند مورد بررسی قرار گرفتند ، جهت ثبت اطلاعات از مطالعه پرونده های پزشکی موجود و فرم جمع آوری اطلاعات استفاده گردید که در آن مشخصات دموگرافیک ، علائم کلینیکی ویافته های پاراکلینیک به همراه سوابق بیماری های زمینه ای همراه ثبت گردید ، کلیه اطلاعات توسط نرم افزار آماری spss آنالیز گردید . نتایج : بحث : با توجه به یافته این مطالعه شایع ترین علامت بالینی استئومیلیت مزمن ترشح چرکی در محل زخم و عمدتاً در استخوانهای فمور و تیبیا (استخوانهای بلند) می باشد آنمی بعنوان یک عارضه شایع در این بیماران مطرح می باشد همچنین شایع ترین علل باکتریولوژیک در این بیماران استافیلوکوک اورئوس و اشرشیاکلی می باشد که می توان جهت تعیین بهترین پوشش آنتی بیوتیکی در درمانهای تجربی استفاده نمود . واژه های کلیدی : استئومیلیت مزمن ، استافیلوکوک اورئوس ، اشرشیاکلی ، سرعت سدیمانتاسیون گلبول قرمز (esr) .