بهبود تشخیص دستکاری (copy-move) در تصویر با استفاده توأم از تکنیک های همبستگی فاز و ارتباط مناطق مشکوک

در این پایان نامه به بررسی و بهبود روش های تشخیص کپی- انتقال یا همان تشخیص انتقال قسمتی از تصویر به قسمت دیگری از آن خواهیم پرداخت. روش کپی- انتقال معمولاً برای مخفی سازی قسمتی از تصویر، شلوغ تر نشان دادن آن و یا حتی سانسور بخشی از تصویر به کار می رود. در این روش اگر قسمتی از خود تصویر را در تصویر اصلی کپی کنیم تشخیص آن مشکل تر از زمانی است که قسمتی از یک تصویر دیگر را برای این منظور به کار بریم. برای تشخیص کپی- انتقال در این پایان نامه در ابتدا با استفاده از روش های ویولت تصویر را فشرده می-نماییم. به طور کلی مزیت استفاده از تبدیل ویولت در فشرده سازی آن است که ضرایب تبدیل، همبستگی موجود بین پیکسل ها را از بین برده و در نتیجه به صورت بهینه نسبت به خود پیکسل ها قابل کدگذاری هستند. سپس تصویر فشرده شده را به بلوک های هم اندازه و دارای هم پوشانی تقسیم نموده و با استفاده از تکنیک همبستگی فاز (phase correlation) بلوک های همسان به عنوان موارد مشکوک را مشخص می کنیم. در مرحله ی بعد با استفاده از نقشه همسانی (duplication map) که تعداد پیکسل های جعلی را بدست می دهد، کاندیدا های قسمت های دستکاری شده شناسایی می شوند. سپس با بکارگیری تکنیک ارتباط مناطق مشکوک (suspicious regions relation) یا srr از بین کاندیدا ها موارد مشکوک به خطا را شناسایی و حذف نموده و مابقی را به عنوان نتیجه ی نهایی در نظر می گیریم. این روش زمان پروسه ی شناسایی را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد و نیز به بهبود دقت کمک شایانی می نماید. نتایج شبیه سازی ها بهبود چشمگیری در درصد تشخیص مناطق کپی شده را نشان می دهند.