دریدا و پرسش از دیگری

اگرچه، دریدا، در رهیافت خود به مسئل? دیگربودگی یا غیریت، به طور کلی، متن را در مقام غیر و نقد سرکوب غیریت می شناسد، اما در موضوع کنونی، مسئل? دیگری از جنب? اخلاقی و به طور کلی مسائل مربوط به مسئولیت فردی به لحاظ دیگری، یا پیش از آن، تاریخ پیدایش مسئولیت در سنت مسیحی، و اساساً مسئل? اخلاق در نسبت با دیگری موضوعاتی هستند که دریدا منحصراً در هدی? مرگ به طرح آن می پردازد. دریدا، در هدی? مرگ، از خلال خوانش آثار جان پاتوکا در موضوع تاریخ مسئولیت مسیحی به بسط تاریخی مفهوم مسئولیت و رازهای آن، از بی مسئولیتی آیین های پنهانی گرفته تا مفهوم مسئولیت در مکتب افلاطونی و پس از آن مسئولیت مسیحی، می پردازد. سپس او با قرائت متن هستی و زمان هایدگر به مسئل? مرگ می پردازد؛ او، همچون هایدگر، مرگ را به مثابه جایگاه جایگزین ناپذیری فرد می داند، و هدی? مرگ یا فداکاری را اصلی ترین گواه فردیت فرد، لازم? اصلی مسئولیت پذیری، می شناسد. همچنین، در فصل سوم به شرح بازخوانی روایت کی یرکگور از داستان قربانی اسحاق در ترس و لرز پرداخته می شود و حسب آن موضوع فردیت در مسئولیت مطلق و الزامات آن، و نیز سنجش ناپذیری میان امر کلی و جزئی مطرح می شود. در پایان دریدا با بیان اندیش? محوری خود در حکم هر دیگری دیگری است – دیگری مطلق، ضمن نقد مفهوم کلی وظیفه و مسئولیت اجتماعی، به بسط مفهوم مسئولیت مطلق فرد می پردازد. هدی? مرگ، رسال? دشوار دریدا در اخلاق، متشکل از شبک? در هم تنیده ای از مضامین اخلاقی، از جمله مضمون هدیه و نفس امکان بخشیدن مرگ، یا به عبارتی، امکان قربانی، مسئل? فردیت، مسئل? مرگ، مسئولیت مطلق، اخلاق، سیاست، اقتصاد هدیه در مسیحیت، خدا، وجدان و مضامینی دیگر است؛ همچنانکه، در واقع، دریدا نیز خود از خلال مراجعه به آثار شماری فیلسوفان دیگر و اساساً به واسط? به کار بردن عمد? براهین آنها در این اثر است که موفق به طرح نتایج خود می شود. از اینرو، با در نظر گرفتن این کثرت و پیچیدگی آراء، متن حاضر، با عنوان "دریدا و پرسش از دیگری"، در موقعیت فعلی پژوهش، ارائ? تلخیص و شرحی از مضامین و مباحث دریدا مطابق رسال? هدی? مرگ را زمین? مساعدتری برای آشنایی پژوهندگان در این زمینه و پژوهش های بعدی می یابد.