رابطه بین تمایل به ارتباط برقرار کردن با دیگران به زبان انگلیسی و روشهای یادگیری زبان و آستانه تحمل

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین میزان تمایل به ارنباط برقرار کردن با دیگران به زبان انگلیسی و روشهای یادگیری زبان و استانه تحمل افراد در بین فراگیران زبان انگلیسی می باشد.بدین منظور پرسش نامه های میزان تمایل به ارتباط برقرار کردن با دیگران و روشهای یادگیری زبان و استانه تحمل به 164 دانشجوی ایرانی که در حال یادگیری زبان انگلیسی بودند داده شد.آمار توصیفی نشان داد که فراگیران زبان انگلیسی در مورد میزان تمایل به ارتباط برقرار کردن با دیگران و همچنین استانه تحمل در سطحی متوسط هستند.تحلیل های همبستگی نشان داد که بین آستانه تحمل و میزان تمایل به ارتباط برقرار کردن رابطه مثبتی وجود دارد و همچنین بین میزان ارتباط برقرار کردن با دیگران و روشهای ذهنی شناختی فراشناختی اجتماعی و عاطفی رابطه مثبتی وجود دارد اما هیچ گونه رابطه ای با روشهای جبرانی دیده نشد.نتایج تحلیلات رگراسیون نشان داد که بین شش روش یادگیری زبان و آستانه تحمل که به عنوان پیش بینی کننده های میزان تمایل به ارتباط برقرار کردن با دیگران در نظر گرفته شده بودند تنها دو متغیر شناختی و اجتماعی این میزان تمایل به ارتباط را پیش بینی میکند.به منظوربررسی بیشتر یافته ها تحلیلات واریانس نیز انجام شد تا مشخص شود که ایا دانشجویانی که تمایل بیشتری به ارتباط برقرار کردن دارند روشهای یادگیری بشتری در کلاس استفاده می کنندیا نه و نتایج این فرضیه را ثابت کرد.