تثبیت کمپلکس‏های فتالوسیانین بر روی بسترهای نانومغناطیس پوشش‏دار شده با سیلیکای اصلاح شده و بررسی فعالیت کاتالیستی این ترکیبات

در سال‏های اخیر، نانوذرات مغناطیسی به‏علت قابلیت جداسازی آسان به‏عنوان بسترهای مناسبی برای تثبیت گونه‏های کاتالیستی مورد استفاده قرار گرفته‏‏اند. هم‏چنین سنتز کمپلکس کبالت تتراسولفوفتالوسیانین به‏علت فعالیت کاتالیستی بالا مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق به‏منظور جداسازی آسان کاتالیست از مخلوط واکنش، از نانوذرات مغناطیسی آهن اکسید استفاده شده است. بدین منظور ابتدا نانوذرات مغناطیسی طبق روش هم‏رسوبی از نمک‏های آهن کلرید (ii) و (iii) با نسبت مولی 1:2 در محیط قلیایی و در حضور گاز بی اثر آرگون سنتز شدند. به‏منظور حفظ پایداری و جلوگیری از اکسایش ذرات توسط لایه‏ای از نگه‏دارنده معدنی سیلیکا پوشش داده شدند. در ادامه به‏منظور اصلاح سطح سیلیکا ابتدا از کلروپروپیل تری‏متوکسی سیلان و سپس از 1-متیل ایمیدازول استفاده شد. در نهایت کبالت تتراسولفوفتالوسیانین سنتز شده تحت تابش ریزموج و شرایط بدون حلال، بر روی بستر قرار داده شد. سپس کاتالیست سنتز شده توسط روش‏های ft-ir، uv-vis، xrd، fe-sem، tem، icp، chns و agfm شناسایی شد. بعد از آماده سازی و شناسایی کاتالیست ناهمگن fe3o4/sio2/amine/cotspc فعالیت کاتالیستی آن در واکنش اپوکسایش آلکن‏ها و اکسایش آلکیل آرن‏ها تحت شرایط رفلاکس و تخریب رنگ‏ها بررسی شد. شرایط واکنش از جمله، حلال، مقدار کاتالیست و نوع اکسیژن‏دهنده و... بهینه شد. این کاتالیست کارایی بالایی در اپوکسید کردن آلکن‏های خطی و حلقوی و اکسایش آلکیل آرن‏ها و تخریب دو رنگ رودآمین‏b و بروموتیمول بلو از خود نشان داد. کاتالیست ناهمگن fe3o4/sio2/amine/cotspc دارای قابلیت بازیابی بالایی بوده و چندین مرتبه بدون از دست دادن فعالیت کاتالیستی استفاده شد، هم‏چنین واکنش‏های ذکر شده را با فرکانس تبدیل و بازده بالا انجام داد.