همیاری آموزشی از طریق یادگیرندگان همسال مسلط تر در طول فعالیتهای تکلیف مدار دو نفره در کلاسهای زبان انگلیسی نوجوانان پسر

تعاملات زبانی همسالان بعنوان یک منبع واسطه ای در یادگیری در حوزه ی نظریه ی اجتماعی-فرهنگی ویگاتسکی در مطالعات تحقیقاتی نادیده گرفته شده است. این مطالعه مقدار موفقیت همسالان مسلط تر را در همیاری آموزشی به همسالان کمتر مسلط در کلاسهای نوجوانان زبان انگلیسی را مورد بررسی قرار داد. در راستای اهادف این تحقیق، 36 زبان آموز نوجوان با سطح زبانی مقدماتی در کانون زبان ایران بعنوان شرکت کنندگان در این تحقیق انتخاب شدند. یک آزمون پیشرفت و یک آزمون استاندارد تکلم در قالب یک پیش آزمون برای همگن سازی زبان آموزان ارائه گردید. بر همین اساس، شرکت کنندگان به دو گروه کمتر مسلط و مسلط تر تقسیم شده و سپس به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی توزیع شدند. در گروه تجربی چیدمان کلاس به گونه ای تنظیم شده بود که هر زوج دو نفره متشکل از یک زبان آموز مسلط تر و یک زبان آموز کمتر مسلط بود. این در حالیست که در گروه کنترل زبان آموزان بصورت تصادفی در زوجهای دو نفره قرار گرفته بودند. هر دو گروه فعالیتهای پرسشهای اطلاعاتی دریافت نموده و بمدت 8 جلسه از تعاملات دو نفره برخوردار بودند. نتایج بدست آمده از یک پس آزمون موازی نمایانگر تفاوت معنی دار عملکرد زبان آموزان کمتر مسلط در گروه تجربی نسبت به همتایانشان در گروه کنترل بود که نشانگر تاثیر گذار بودن همیاری آموزشی همسالان بر زبان آموزان کمتر مسلط در گروه تجربی بود. نتایج مشابهی برای زبان آموزان مسلط تر در گروه تجربی بدست نیامد. این در حالیست که نتایج آزمون اصلی تکلم نشانگر تفاوت معناداری در عملکرد دو گروه نبود.