سنتز نانوذرات مزوپورسیلیکایی اصلاح شده با خاصیت مغناطیسی و کاربرد آن در استخراج فاز جامد برخی از آلاینده های زیست محیطی

با توجه به مسائل¬ زیست محیطی و نیاز به تشخیص صحیح و به موقع آلودگی¬ها در نمونه¬های زیست محیطی مثل آب، خاک و هوا همواره نیاز به انواع مختلف جاذب¬ها برای کار¬های تجزیه¬ای احساس می شود. جاذب¬های استفاده شده باید ویژگی¬های خاصی داشته باشد، مثلاً نسبت به یک نوع آلودگی خاص گزینش¬پذیر باشند، و یا ظرفیت بالایی داشته باشند تا بتوانند آلودگی با غلظت زیاد را نیز حذف کنند و ازکارایی کافی نیز برخوردار بوده تا قادر باشند مقادیر پایین آلودگی را نیز تشخیص داده و حذف کنند. روش¬های مختلفی جهت ساخت جاذب¬ها وجود دارد، یکی از جدیدترین روش¬ها استفاده از فن¬آوری نانو است که در این پروژه از آن استفاده شده است.جاذب-های سنتز شده به طریقه نانو به دلیل نسبت سطح به حجم و ظرفیت بالا مناسب¬ترین جاذب¬ها برای کاربردهای زیست محیطی هستند. در این کار، نانوذرات سیلیکایی مزوپور تیولدار شده با خاصیت مغناطیسی،sh-mcm-41، از طریق پیوند گروه¬های تیول درون کانال¬های نانوکامپوزیت¬های مزوپور سیلیکایی مغناطیسی تهیه شدند، سپس ویژگی¬های آن¬ها از طریق عکسبرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و پراکندگی پرتو (edx) x، عکس¬برداری با میکروسکوپ عبوری (tem)، طیف سنجی تبدیل فوریه(ftir) و جذب و واجذب n2بررسی شد. نانوذرات عامل¬دار شده رفتار مغناطیسی و خواص مواد مزوپور مثل نظم زیاد را نشان ¬دادند. نتایج نشان دادند که نانوذرات عاملدار شده توانایی حذف hg2+ از نمونه¬های محیط زیستی را دارند. حداکثر ظرفیت جذب جاذب سنتز شدهmgg-17/539 و زمان موردنیاز برای کامل شدن فرایند حذف 10 دقیقه بود. این در حالی بود که نانوذرات مزوپور سیلیکایی غیرعاملدار حداکثر توانایی حذف جیوه از محیط 30-40% را داشتند که با عاملدار کردن مقدار حذف به 100% رسید. نتایج حذف جیوه با منحنی فروندلیچ نیز تطبیق داده شد و ضریب همبستگی 98/0 برای آن به دست آمد. حضور سایر یون¬ها و همچنین غلظت بالای نمک تاثیری در توانایی جاذب برای حذف جیوه نداشت.