مقایسه اثر تمرین کم خطا و پر خطا بر یادگیری پنهان مهارت بنیادی ضربه با پا و متغیرهای روانشناختی در دختران 10 ساله

چکیده هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر تمرین کم خطا و پر خطا بر اکتساب، یادداری، انتقال مهارت بنیادی ضربه با پا، خودکارآمدی و خودپنداره در دختران 10ساله بود. شرکت کننده های این تحقیق نیمه تجربی 30 دختر دانش آموز کلاس چهارم ابتدایی با میانگین سنی 53/0±92/9 سال بودند که به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در2 گروه 15 نفری کم خطا و پر خطا قرار گرفتند. همه ی شرکت کنندگان در مهارت بنیادی ضربه با پا مبتدی بودند. دقت ضربات به هدف با استفاده از یک مقیاس 5 امتیازی و الگوی مهارت بر اساس شاخص های ضربه با پا در آزمون رشد حرکات درشت الریخ ارزیابی شد.مرحله اکتساب شامل 3 جلسه (یک جلسه در هفته و هر جلسه 3 دسته 10 کوششی) تمرینی بود. در جلسه اول اکتساب، قبل از شروع تمرینات، پرسشنامه خودپنداره و پس از نمایش هدف متوسط به شرکت کنندگان پرسشنامه خودکارآمدی مربوط به تکلیف مهارت بنیادی ضربه با پا توسط کودکان تکمیل گردید. در طی جلسات اکتساب به هیچ کدام از گروه ها دستورالعمل نحوه ی ضربه و یا بازخورد افزوده داده نشد. گروه کم خطا ابتدا تمرین را با ضربه به هدفی با شعاع بزرگ تر (100سانتی متری) شروع کردند، در جلسه دوم تمرین ضربه با پا به هدف متوسط (80 سانتی متری) و در جلسه سوم ضربه با پا به هدف کوچک تر (60 سانتی متری) انجام گرفت. گروه پرخطا برعکس گروه کم خطا عمل کردند؛ به صورتی که در جلسه اول تمرین را با ضربه به هدف کوچک شروع کردندو در طی جلسات دوم و سوم هدف بزرگ تر می شد. در جلسه آخر اکتساب پرسشنامه خودپنداره بین همه ی شرکت کننده ها توزیع شد. همچنین پرسشنامه خودکارآمدی با مشاهده ی هدف متوسط توسط شرکت کننده ها تکمیل گردید. در هفته چهارم آزمون یادداری با انجام 10 ضربه به هدف متوسط و هفته پنجم آزمون های انتقال تحت تکلیف ثانویه شناختی شمارش معکوس اعداد (96،98،100و ...) و با فاصله ی یک ساعت استراحت، آزمون انتقال تحت خستگی جسمانی از شرکت کنندگان به عمل آمد. جهت شرکت در آزمون انتقال تحت خستگی جسمانی ابتدا کودکان در آزمون یک مایل دویدن/ راه رفتن شرکت کردند و بعد از گزارش نمره ی بالای 7 در مقیاس درک فشار امنی کودکان، در آزمون انتقال تحت خستگی جسمانی با اجرای 10 ضربه به هدف متوسط شرکت کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده های مراحل اکتساب از تحلیل واریانس 2گروه در3جلسه با تکرار سنجش عامل جلسه و جهت مقایسه ی اثر تمرین کم خطا و پر خطا بر دقت و الگوی اجرا در آزمون های یادداری، انتقال تحت تکلیف ثانویه و انتقال تحت خستگی جسمانی از تحلیل واریانس 2گروه در3 آزمون با تکرار سنجش عامل آزمون در سطح 05/0p< استفاده شد. نتایج نشان داد گروه کم خطا در طی سه مرحله اکتساب به صورت معناداری نمرات بهتری را کسب کردند. همچنین الگوی حرکت گروه کم خطا در آزمون یادداری و دقت و الگوی گروه کم خطا در آزمون های انتقال تحت تکلیف ثانویه و انتقال تحت خستگی جسمانی به طور معنی داری بهتر از گروه پر خطا بود، اما گروه پرخطا بر خلاف گروه کم خطا افت شدیدی در اجرا نشان داد. علاوه بر این، تمرین کم خطا باعث افزایش معنی دار خودکارآمدی شد، اما بر خودپنداره اثر معنی داری نداشت. با توجه به عدم تاثیر تکلیف ثانویه بر عملکرد گروه کم خطا در آزمون های انتقال، وقوع یادگیری پنهان در این الگوی تمرینی تایید شده و به عنوان روشی کارآمد در امر آموزش مهارت بنیادی ضربه با پا به کودکان پیشنهاد می شود. کلید واژه ها: حافظه پنهان، ، خودپنداره، خودکارآمدی، کاهش خطا، کودکان