بررسی فرآیند زیبا شناسی آیین در پرفورمنس آرت و تحلیل روانشناسی آن و مقایسه آن با تئاتر آونگارد آیینی (آنتونن آرتو و ژان ژنه).

این رساله در هفت بخش نگارش شده است که به بررسی زیبایی شناسی آیین در پرفورمنس آرت وتحلیل روانشناسی آیین در پرفورمنس آرت ، تئاتر آوانگارد آیینی ، مقایسه آیین در نظریه های آرتو وپرفورمنس آرت وهمچنین مقایسه آیین در آثار ژنه و آرتو می پردازد. هدف ازاین رساله این بود که با بررسی فرایند زیبایی شناسی آیین ها و تحلیل روانشناسی آن به این مهم دست یابیم که تا چه اندازه آیین ها در زیبایی شناسی پرفورمنس آرت تاثیرگذار است. اجراگران پرفورمنس آرت بااجراهای آیینی به هدف خود که همانا رهایی از خشونت و رسیدن به کاتارسیس است دست می یابند و آیین این شرایط را فراهم می کند که بی واسطه خویشتن خود را به اجرا بگذارند . همچنین در این رساله به مقایسه آیین در پرفورمنس آرت و تئاتر آوانگارد آیینی (ژنه و آرتو) پرداخته شد و در فصل های مختلف مشابهت ها و تفاوتهای آن به نگارش در آمد . از نظر آرتو تئاتر جدا از آیین نمی تواند باشد. تاثیر آرتو در تئاتر پست مدرن به اندازه ای می باشد که از او به عنوان پدر تئاتر پست مدرن یاد می شود. تاثیر آرتو بر روی ژنه نیز قابل توجه است. ژنه همچون آرتو تئاتر را از سرگرمی صرف جدا می کرد. یکی از سوالات این رساله این بود که آیا تئاتر پرفورمنس آرت و تئاتر آوانگارد می توانند همچون آیین تاثیر گذار باشد آنچه که همانند آیین در تئاتر آوانگارد آیینی و پرفورمنس آرت نقطه ی مشترک بود ایجاد تغییر و تحول در تماشاگرانی بود که نقش مشارکت کننده ای در اجرا داشته اند.