آگاهی سازی فرهنگی در کلاسهای زبان انگلیسی مقطع دبیرستان در بافت آموزشی ایران

یک جنبه¬ی مهم یادگیری هر زبان بیگانه¬ای یادگیری فرهنگ آن است. با وجود این، به نظر می¬رسد که معلمان همچنان در تدریس زبان به این مولفه¬ی کلیدی کم¬تر بها می¬دهند. از این رو، هدف مطالعه¬ی حاضر در این راستا بود که بر جایگاه فرهنگ در کلاس¬های زبان انگلیسی مقطع دبیرستان در بافت آموزشی ایران به¬طور اعم، و هدف اصلی معلمان از گنجاندن محتوای فرهنگی در تدریس، ابزارهای عمده¬ی آموزش فرهنگ، مهم¬ترین چالش¬های پیش¬روی معلمان در آگاهی¬سازی فرهنگی، و محتوای فرهنگی کتاب¬های درسی از دیدگاه معلمان به¬طور اخص پرتویی بیفکند. برای این منظور، پرسشنامه¬هایی میان معلمان زبان انگلیسی سه استان غربی ایران توزیع، و پاسخ¬های 291 نفر گردآوری گردید. آنگاه داده¬های خام از طریق برنامه¬ی spss و تکنیک¬های محاسبات آماری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. یافته¬ها نشان داد که اگرچه معلمان دیدگاه مثبتی نسبت به گنجاندن محتوای فرهنگی در تدریس دارند، لیکن میان نظر و کاربرد محتوای فرهنگی خلأیی وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که از منظر معلمان هدف اصلی گنجاندن محتوای فرهنگی در کلاس¬های آموزش زبان انگلیسی، آگاه کردن دانش¬آموزان از عادت¬ها و ارزش¬های سخنگویان زبان بیگانه است. به¬علاوه، مشخص گردید که مقایسه¬ی جنبه¬هایی از فرهنگ بومی دانش¬آموزان با فرهنگ بیگانه یکی از متداول¬ترین شیوه¬های آگاه¬سازی فرهنگی در کلاس¬های زبان انگلیسی است. معلمان همچنین کمبود زمان را اصلی¬ترین چالش فراروی خود در تدریس محتوای فرهنگی دانستند. یافته¬ها همچنین حاکی از آن بود که از نقطه نظر معلمان کتاب¬های درسی با در نظر گرفتن جنبه¬های فرهنگی کشور بیگانه طراحی و تدوین شده¬اند.