بررسی اثر بخشی روان درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش عملکرد حافظه و فراشناخت افراد مبتلا به اسکیزوفرنی

مقدمه : اسکیزوفرنی ، بیماری است از دسته روان پریشی ها که مشکلاتی را در روابط بین فردی ، خانوادگی و درون فردی افراد مبتلا ، ایجاد میکند. در آسیب شناسی این بیماران عمده مسائل مربوط میشود به اختلال در حوزه تفکر و شناخت که میتواند منشاء ژنتیکی و یا عوامل محیطی داشته باشد. بنابراین روان درمانی شناختی- رفتاری با هدف افزایش عملکرد حافظه و فراشناخت بیماران ، در این پژوهش به کار رفته است. روش اجرا : این طرح یک پژوهش نیمه تجربی است که در پاییز و زمستان 1392 بروی بیماران اسکیزوفرنی بستری در مرکز نگهداری و توانبخشی بیماران مزمن روانی عاطف (ویژه بانوان) در شهرستان مشهد صورت گرفت. در این پژوهش 8 نفر از بیماران به شیوه تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. ابزار جمع آوری داده ها ، آزمون حافظه بالینی وکسلر(نسخه ایرانی) و پرسشنامه حالت های فراشناختی ، بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : تحلیل نتایج نمره های پس آزمون و پیش آزمون دو گروه با استفاده از آزمون آماری u من ویتنی نشان داد که روان درمانی شناختی-رفتاری، تاثیر معنا داری بر افزایش عملکرد حافظه و فراشناخت بیماران اسکیزوفرنی دارد. نتیجه گیری : روان درمانی شناختی-رفتاری در افزایش عملکرد حافظه و فراشناخت بیماران اسکیزوفرنی ، موثر است. واژه های کلیدی : اسکیزوفرنی، درمان های شناختی-رفتاری، حافظه، فراشناخت.