بررسی اثر بخشی فعالیت های فئق برنامه در مدارس راهنمایی پسرانه منطقه راهمایی شهر کرمانشاه

چکیده: هدف اصلی این پژوهش، اثربخشی فعالیت های فوق برنامه(امور تربیتی)درمدارس پسرانه دوره ی راهنمایی شهر کرمانشاه بوده است. سوال های این پژوهش بر اساس اهداف کلی فعالیت های فوق برنامه طرح شده است. پزوهش حاضر دارای یک سوال اصلی و هشت سوال فرعی می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی و از نوع زمینه یابی بوده و جامعه ی آماری شامل کلیه ی مربیان و دانش آموزان مدارس پسرانه در سال تحصیلی 93- 1392 می باشند. حجم جامعه آماری شامل 11464دانش آموز که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 313 نفر وحجم مربیان 83 نفربا و 70 نفر با استفاده از روش نمونه گیری ساده جهت بررسی انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه ی محقق ساخته بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت که یکی برایی پاسخگویی مربیان و دیگری برای پاسخگویی دانش آموزان است، می باشد. هر دو پرسشنامه دارای 46 گویه بوده است. پرسشنامه ها، بعد از تعیین روایی محتوایی با تأیید متخصصان برنامه ریزی درسی تعیین شد و ضرایب پایایی آنها برای دانش آموزان 84/0 و مربیان 82/0 درصد بوده است. نتایج پژوهش حاوی عدم اثربخشی فعالیت های فوق برنامه در مدارس پسرانه ی دوره راهنمایی شهر کرمانشاه از دیدگاه مربیان و دانش آموزان بود.به عبارت دیگر از میان هفت شاخصی که طبق اهداف فعالیت های فوق برنامه تعیین شدند، بر طبق نظر مربیان تنها سه شاخص از هفت شاخص اثربخش بودند که شامل«عقلانی، عاطفی و جسمانی» بودند. و از نظر دانش آموزان تنها دو شاخص از هفت شاخص یعنی «عاطفی و عقلانی» اثر بخش بودند. واژگان کلیدی: فعالیت های فوق برنامه، امور تربیتی، برنامه درسی و اثربخشی