اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان mir-155 و بیان ژن های socs1 و stat3 در تومور موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان

چکیده مقدمه: تمرینات ورزشی نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا به سرطان پستان دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات پیشگیرانه و کمک درمانی تمرینات ورزشی بر بیان ریزrna-155 (mir-155) و بیان ژن های سرکوبگر پیام رسان سایتوکاینی-1 (socs1) و مبدل و فعال کننده پیام رونویسی-3 (stat3) در تومور سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن می باشد. روش بررسی: 40 موش بالب سی ماده در گروه ده تایی: گروه استراحت-تومور-استراحت (rtr)، گروه ورزش-تومور-استراحت (etr)، گروه استراحت-تومور-ورزش (rte) و ورزش-تومور-ورزش (ete) به طور تصادفی قرار گرفتند. پس از آشناسازی، تعداد یک میلیون سلول سرطانی وابسته به استروژن mc4-l2 به هر کدام از موش ها تزریق گردید. گروه etr و ete به مدت 8 هفته قبل از تزریق سلول و گروه rte و ete به مدت 6 هفته پس از تزریق سلول، 5 روز در هفته تمرینات استقامتی انجام دادند. حجم تومور به صورت هفتگی با کولیس دیجیتال اندازه گیری شد. در پایان موش ها قربانی شدند، بافت تومور استخراج و فریز شد و در دمای 70- درجه سلسیوس نگهداری شد. سپس استخراج rna و ساخت cdna به ترتیب با استفاده از پروتکل ترایزول و مطابق دستورالعمل کیت ساخت cdna انجام شد. در نهایت روش real time – pcr انجام شد و نتایج استخراج شد. داده ها با استفاده از نرم افزار rest و آزمون anova یک طرفه تحلیل شدند. یافته ها: اختلاف معناداری در بیان mir155 و بیان ژن socs1 و stat3 در گروه های که پس از تزریق سلول تمرین استقامتی انجام دادند در مقایسه با دو گروه دیگر مشاهده شد (05/0p<). این نتایج با میزان رشد تومور هم خوانی داشت. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی به ترتیب موجب کاهش بیان mir-155 و stat3 و افزایش بیان ژن socs1 بافت تومور می شود. بنابراین، می توان اظهار کرد تمرین ورزشی استقامتی سبب افزایش بیان عوامل ضدتوموری و سبب کاهش بیان آنکوژن ها می شود و می تواند نقش کمک درمانی در سرطان داشته باشد.