مقایسه تاثیر الگوهای تدریس تلفیقی و رایج درس تربیت بدنی بر آمادگی جسمانی و یادگیری مفاهیم ریاضی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی

هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر دو الگوی منتخب تدریس تربیت بدنی بر آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی و یادگیری برخی مفاهیم ریاضی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره ابتدایی منطقه درودزن شهرستان مرودشت بود. نمونه تحقیق شامل 60 نفر از دانش آموزان پایه های دوم، سوم و چهارم مدارس ابتدایی فروغ دانش و شهید شریفی منطقه درودزن (سال تحصیلی 92-1391) بود که بصورت در دسترس در دو گروه 30 نفره تحت عنوان گروه الگوی سنتی رایج و گروه الگوی تدریس تلفیقی تربیت بدنی با ریاضی، همسان شدند.ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون های آمادگی جسمانی(بارفیکس اصلاح شده، خم شدن نشسته، دراز و نشست، دو540 متر) و آزمون ریاضیات ایران کی مت بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون(12جلسه بعد) از هر دو گروه بعمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری یافته ها از روش های توصیفی و روش های استنباطی از جمله آزمون کلموگروف اسمیرنف برای توزیع طبیعی داده ها، آزمون لوین برای همگنی واریانس ها و آزمون اندازه گیری های مکرر در هر دو گروه استفاده شد. نتایج نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون هر دو الگو در هر سه پایه(دوم، سوم و چهارم) در متغیر آمادگی جسمانی تفاوت معنی داری وجود داشت (p≤0/05 ) و همچنین در متغیر یادگیری مفاهیم ریاضی تفاوت معنی داری وجود داشت (p≤0/05 ). بطوری که الگوی تلفیق تربیت بدنی با ریاضی بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از الگوی سنتی رایج بر این دو متغیر تاثیر داشت. بنابراین توصیه می شود در برنامه ریزی درس تربیت بدنی از الگوی تلفیقی بجای الگوی سنتی استفاده شود.