بررسی ساختار نمادین آب و خاک و باد و آتش در هنر، دین و باورهای ایران باستان

نمادها از کهن الگوهایی هستند که علیرغم رمزینگی موجود در خود حاوی اطلاعات مهمی درباره خلقتند که با کشف رمز از هرکدام راهی به سوی معرفت گشوده خواهد شد. عناصر چهارگانه (آب و خاک و باد و آتش) از جمله آنهاست که بررسی ساختارشان در باور و هنر گذشتگان می تواند ما را به رموز درونی آن ها آشنا سازد. هدف این پژوهش، کنکاش در دستاوردهای ایران باستان به منظور دستیابی به اطلاعاتی نوین است. نتایج حاصله نشان می دهد: ذهن بشر از دیرباز اندیشمندانه در پی پاسخگویی به سوالات درون برای کشف موجودیت خود و عالم هستی بوده و ادیانی که به واسطه همین اندیشمندی شکل گرفته اند همواره یاری گر انسان برای کشف اندیشه ای برتر بوده اند. در فصل اول این پژوهش کلیات موضوع آمده است. در فصل دوم به تعاریف پرداخته شده. فصل سوم عناصراربعه در دین و هنر ایران باستان را مورد بررسی قرار می دهد. فصل چهارم به نمادهای مرتبط با عناصر اربعه می پردازد و فصل پنجم نیز به تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری اختصاص یافته است.