طراحی، ساخت و ارزیابی سامانه کنترل الکترونیکی رطوبت و دما در مرغداری های صنعتی

با توجه به رشد روز افزون جمعیت جهان و افزایش مصرف پروتئین ارزان قیمت، نگاهی عمیق بر صنعت مرغداری ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. برای کنترل شرایط محیطی (دما و رطوبت) داخل سالن پرورش، استفاده از سامانه کنترلی که بتواند بیشترین دقت را داشته باشد اهمیت ویژه-ای دارد. در همین راستا سامانه کنترل الکترونیکی طراحی و ساخته شد، و در شرایط واقعی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق بهترین مکان قرار گیری حسگر های سامانه کنترل الکترونیکی در مختصاتی شامل پنج فاصله طولی 1، 5/8، 16، 5/23 و 31 متر از ابتدای سالن، سه فاصله عرضی شامل 6/1، 2/3 و 8/4 متر از دیوار شرقی و چهار ارتفاع از کف سالن شامل 05/0، 25/0، 45/0 و 75/0 متر برای رسیدن به نقطه ای با میانگین دما و رطوبت مطلوب، کمترین میزان مصرف انرژی (برق) وکمترین مدت زمان برای ایجاد شرایط مطلوب در سالن مورد بررسی قرار گرفت. بررسی، تجزیه و تحلیل آماری داده های حاصل از آزمایش ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی با استفاده از نرم افزار sas انجام شد و از آزمون چند دامنه دانکن در سطح 5 درصد برای مقایسه میانگین ها استفاده گردید. نتایج برای میانگین دمای سالن نشان داد، قرارگیری حسگر دما در ابتدای سالن (طول 1 متر) باعث شد، میانگین دمای کل سالن بیش از 3 درجه سانتی گراد بالاتر از مقدار مطلوب (28 درجه سانتی گراد) شد. از نظر قرار گیری حسگر در بهترین موقعیت از نظر طول، فاصله 5/23 متر با میانگین دمای 16/28 درجه سانتی گراد باعث نزدیکی دمای کل سالن به مقدار مطلوب شد. با افزایش در فاصله های طول و ارتفاعقرارگیری حسگر رطوبت میانگین رطوبت سالن نیز افزایش یافت. برعکس آن ها با افزایش در فاصله عرضی از 6/1 متر تا 8/4 متر ، رطوبت سالن کاهش یافت. در مقایسه بین 4 ارتفاع قرارگیری حسگر های واحد اندازه گیری بالاترین مصرف انرژی مربوط به ارتفاع 75/0 متر است. ارتفاع 05/0 متر با میانگین مصرف انرژی 42/664 وات در ساعت نسبت به ارتفاع های 25/0، 45/0 و 75/0 متر به ترتیب 8، 19 و 27 درصد باعث کاهش مصرف انرژی شد.