فضای تهی در هنر شرق دور و تاثیر آن بر نقاشی دوره ی سونگ با رویکردی بر آثار سهراب سپهری

نقش انکارناپذیر مکتب ذن و فلسفه ی تائویسم در هنرهای تجسمی در کشورهای خاور دور ازجمله چین و ژاپن و تحولات منتج از این مکتب در هنر، هم در کشورهای خاور دور و هم در سایر نقاط جهان، اعم از اروپا، آفریقا و حتی ایران، زمینه ساز پژوهش هایی بسیاری در این زمینه گشته است. ته و خلأ یکی از آموزه های فلسفه ی تائویسم می باشد که هم به مکتب ذن و هم به هنر در سرزمین های خاور دور رسوخ کرده است. این پژوهش با رویکردی توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی مکتب ذن و آیین تائویسم، آموزه های آن ها، عناصر زیبایی شناختی هنر ذن، رابطه ی خلأ با ذن و تائویسم و ذن در سایر هنر های کشور خاور دور پرداخته،و بدین ترتیب امکان پیگیری سیر تحول هنر ذن در چین و ژاپن فراهم آورده شده است.در ادامه مکاتب مهم نقاشی در کشور چین و علی الخصوص مکتب سونگ و تاثیات مکتب ذن و فلسفه ی تائویسم که از آموزه های اصلی آنهاست،در این مکاتب نقاشی مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت به تاثیر پذیری شاعر و نقاش ایرانی، سهراب سپهری، از این مکتب و فلسفه هم در اشعار و هم در نقاشی هایش و علی الخصوص نقش فضای تهی در نقاشی هایش پرداخته شده است.