مقایسه ی بیان برخی از ژن های مرتبط با عملکرد کمپلکس prc2 در نمونه های آدنوکارسینومای معده و بافت نرمال مجاور آن و مطالعه ی اثر کاهش بیان suz12 در رده سلولی سرطان معده
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده زیست شناسی
- نویسنده محمدرضا حجاری
- استاد راهنما مهرداد بهمنش مهدی زین الدین مجید صادقی زاده
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1392
چکیده
سرطان معده یکی از رایج ترین انواع سرطان در دنیاست و تقریبا هرساله حدود یک میلیون بیمار در سرتاسر دنیا تشخیص داده می شوند. بر این اساس بررسی مسیرهای محتمل مولکولی به منظور درک هرچه بیشتر مکانیسم های مولکولی درگیر در آن و در نهایت یافت بیومارکرها و روش های درمان مولکولی ضروری به نظر می رسد. در مطالعه ی حاضر به بررسی و مقایسه ی بیان ژن suz12، کدگذار عضوی از کمپلکس polycomb repressive complex2 بین نمونه های تومور آدنوکارسینومای معده و بافت نرمال معده پرداخته ایم. این کمپلکس وظیفه ی ایجاد تری متیلاسیون هیستونh3k27 را برعهده دارد و بدین طریق باعث مهار بیان ژن هدف می گردد. بررسی میزان بیان ژن hotair به عنوان مولکول همکار بالقوه suz12 نیز در مطالعه ی حاضر مورد بررسی قرار گرفته است. به علاوه، بیان ژن های jam2, jam3 و afap (کدگذار پروتئین های اتصالات محکم سلولی و سیتواسکلت) و همچنین ژن فاکتور رونویسی foxc1 به عنوان ژن هایی که احتمالا بتوانند در مسیرهای پایین دست prc2 عمل کنند، در مطالعه ی پیش رو صورت گرفت. نتایج حاکی از وجود تفاوت بیان ژن hotair به میزان 285/5 برابر(p-value=0.016) ، ژن jam2 به میزان 9/1 برابر (p-value= 0.04) ، ژن jam3 به میزان 73/0 (p-value= 0.035) ، ژن afap به میزان 89/3برابر (p-value= 0.048) و همچنین ژن foxc1 به میزان 81/3 برابر (p-value= 0.015) در بافت های توموری نسبت به بافت های نرمال می باشد. در نهایت به منظور بررسی بیشتر عملکرد ژن suz12 در سلول های معده، آنالیز اثر کاهش بیان ژن مذکور نیز در رده های سلولی معده صورت پذیرفت. نتایج حاکی از نقش این ژن در حیات سلول های معده می باشد. مطالعه ی حاضر پیشنهاد کننده ی نقش های احتمالی ژن های یاد شده در روند ایجاد و پیش روی سرطان معده می باشد. نتایج مطالعه ی پیش رو خواهد توانست دیدگاه های مناسبی برای مطالعات آینده روی ژن های مذکور در سرطان معده فراهم کند.
منابع مشابه
تأثیرات سمی و ارزیابی بیان ژن p53 در رده ی سلولی سرطان معده بعد از تیمار با نانوذرات پالادیوم
زمینه و هدف: سرطان معده یکی از رایجترین سرطانها در بین افراد مختلف سرتاسر جهان میباشد. امروزه، نانوذرات، به عنوان یک فاکتور ضد سرطانی در تحقیقهای حوزه درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که ژن P53 به عنوان ژن سرکوبگر توموری در بسیاری از سرطانها مشخص شده، هدف از این مطالعه ارزیابی بیان ژنی P53بر روی رده سلولی سرطان معده AGS بعد از اثر نانوذرات پالادیوم بود. روش بررسی: این مطال...
متن کاملبررسی بیان ژن های hTERT و Survivin در رده سلولی آدنوکارسینومای معده انسان (AGS) تحت تیمار با نانوکورکومین
هدف: دندروزومها دسته ای از ناقل های پلیمری غیر ویروسی نسبتاً جدید هستند که باعث افزایش حلالیت داروهای نامحلول یا با حلالیت ضعیف در محیط های زیستی می شوند. کورکومین یک ترکیب ضد سرطانی با حلالیت بسیار کم در محیط های آبی است که در این پژوهش با استفاده از دندروزوم به عنوان یک ناقل، انتقال آن به سلولهای سرطانی آدنوکارسینومای معده (AGS) صورت گرفته است. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، کورکومین فرموله ش...
متن کاملبررسی بیان ژن های foxq1، foxc2 و foxa2 در نمونه های توموری آدنوکارسینومای معده و بافت نرمال مجاور آن
در انسان، خانواده ژنی fox بیش از 40 عضو دارد که در بیش از دوازده زیر خانواده مجزا دسته بندی می شوند. همه اعضای خانواده fox دارای یک دومین اتصال به dna بسیار محافظت شده به نام forkhead هستند و در فرآیندهای بیولوژیکی بسیار متنوعی اعم از کنترل چرخه سلولی (به عنوان مثال اعضا خانواده foxo) تا قابلیت های ادراکی ( به عنوان مثال اعضا خانواده foxp) دخیل هستند. معلوم شده است که برخی از فاکتورهای fox ب...
بررسی تاثیر هیپوکسی بر تغییرات بیان 107miR- در رده های سلولی سرطان معده 45MKN و AGS
سابقه و هدف: هیپوکسی در تومورهای جامد، علت اصلی مقاومت به درمان در سرطان است. بنابراین شناخت اندیکاتورهای مناسب جهت آگاهی از وضعیت هیپوکسی در تومور برای انجام روش های صحیح درمانی و آگاهی از پیش اگهی تومور بسیار مفید و ضروری است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییر بیان miR-107 به عنوان بیومارکر و اندیکاتور هیپوکسی و ارتباط آن با هیپوکسی در سلول های سرطان معده می باشد. مواد و روشها: در این تح...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده زیست شناسی
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023