اثر تیپر و مکمل سیاهدانه بر آپوپتوز نموسیت ها و بیان کاسپاز-3 ریه موش های ویستار در سن بالیدگی

زمینه و هدف: آپوپتوز فرایند مرگ فیزیولوژیک سلول ها می باشد و کاسپاز-3 نقش مهمی در مرحله آخر آپوپتوز دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره کاهش بار تمرینی با مکمل سیاهدانه بر آپوپتوز نموسیت ها و بیان کاسپاز-3 بافت ریه موش های در حال بالیدگی بود. روش شناسی: 90 سر موش صحرائی ویستار نر دو تا سه هفته ای با میانگین وزن 5±8/51 گرم به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. پس از شش هفته تمرین اینتروال، گروه تمرین به 6 گروه تیپر تکرار، تواتر و شدت با سیاهدانه و بی سیاهدانه و گروه کنترل به 2 گروه با و بدون سیاهدانه تقسیم شدند. مکمل سیاهدانه روزانه به مقدار mg/kg500 وزن بدن به صورت گاواژ به گروه های سیاهدانه خورانده شد. تمرین اینتروال فزاینده به مدت 6 جلسه در هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 15 تا 70 متر بر دقیقه و سپس مرحله تیپر به مدت سه هفته در سه الگوی کاهش تکرار، تواتر و شدت انجام شد. اندازه گیری آپوپتوز نموسیت ها و بیان کاسپاز-3 با استفاده از کیت و به روش ایمونوهیستوشیمی انجام شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون lsd در سطح 05/0?? انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مصرف سیاهدانه میانگین آپوپتوز نموسیت ها و بیان کاسپاز-3 را در گروه های تیپر تکرار، تواتر و شدت کاهش داد، و به جز آپوپتوز نموسیت نوع i (04/0p?) تفاوت معنی داری بین گروه های با و بدون مکمل سیاهدانه وجود نداشت. همچنین تیپر سه هفته ای در مقایسه با تیپر دو هفته ای موجب کاهش آپوپتوز نموسیت ها و کاسپاز-3 و همچنین کاهش میانگین زمان خستگی گروه های سیاهدانه و بی سیاهدانه شد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیان گر آن است که یک دوره کاهش بار تمرینی می تواند با کاهش آپوپتوز نموسیت ها و بیان کاسپاز-3 موجب بهبود شاخص های فیزیولوژیک و عملکردی ریه در طی دوران بالیدگی شود.