بهینه سازی پارامترهای موثر در نخ ابریشم حجم دهی شده برای استفاده در داربست تاندون و لیگامنت

امروزه استفاده از منسوجات در حوزه های مختلف بشری چنان گسترده گردیده که هیچ بخشی از جنبه های زندگی انسان بدون استفاده موثر از آنها امکان پذیر نیست. بر همین اساس در چند دهه اخیر مواد نساجی در ارایه خدمات پزشکی نقش مهمی یافته اند، به طوری که منسوجات پزشکی محصولات با کاربردهای وسیعی را در بر گرفته اند. براساس مطالعات انجام شده، داربست های مهندسی بافت محدودیت های گرافت های بیولوژیکی و مصنوعی را ندارند. داربست-های هیبریدی زیست تخریب پذیر پلیمری متشکل از نانو و میکروالیاف در قالب سازه های نساجی از جذابیت زیادی برخوردارند. این نوع داربست های هیبریدی از استحکام مکانیکی و یکپارچگی خوب ناشی از وجود میکروالیاف و سطح مخصوص بالا و آب دوستی بهتر نانوالیاف بهره می گیرند. هدف از انجام این تحقیق، طراحی ، مدل سازی و بهینه سازی داربست متشکل از نخ هیبریدی حجم دهی شده با جت هوا بهمراه پوشش نانو الیاف فیبروئین جهت استفاده در مهندسی بافت تاندون و لیگامنت می باشد.مدل سازی و بهینه سازی که هدف اصلی این تحقیق می باشد با استفاده از روشهای دانش تصمیم گیری انجام شده است.در این زمینه سعی شد با روش تحلیل سلسله مراتبی، نخ مناسب جهت داربست تاندون و لیگامنت بدست آید و بعد از بهینه سازی و انتخاب گزینه مناسب، با استفاده از روش تابندگی نخ ها را بهم تابیده و در نهایت داربست با استفاده از روش الکتروریسی با نانوالیاف پوشش دهی گردید.نتایج حاصل از آزمایشات مکانیکی داربست نشان می دهد که با توجه به خواص مکانیکی مطلوبی که از داربست نهایی انتظار می رود، می توان با استفاده از نخ حجم دهی شده با کد(40-80) در ساختار داربست نهایی مورد استفاده قرار بگیرد که به لحاظ رفتار مکانیکی به بافت تاندون اصلی افراد میانسال نزدیک تر باشد.